ดวงใจใต้เงารัก พีเรียด

ขณะที่บุปผากำลังเดินเล่นอยู่ใกล้ๆ กับพุ่มดอกไม้สีม่วงดอกม่วงเทพรัตน์ หล่อนได้ยินเสียงพูดคุยกันมาจากพุ่มไม้ใกล้ ๆ เสียงนั้นเป็นเสียงของบุรุษสองคน กำลังสนทนากันด้วยน้ำเสียงจริงจัง บุปผาแอบมองดูด้วยความสงสัย อยากรู้ว่าบุรุษทั้งสองกำลังสนทนาเรื่องใด
“ข้าว่าเราควรจะรีบกลับไปที่วังเสียซะตอนนี้” เสียงหนึ่งกล่าวด้วยน้ำเสียงเร่งรีบ
“ข้าขอพักอีกสักครู่เถิด ตอนนี้เหน็ดเหนื่อยนัก คุณชายกลับไปก่อนแล้วข้าจะรีบตามไป” เสียงตอบกลับอย่างอ่อนล้า
“ได้นั้นเจอกันข้างใน!”
เมื่อบุรุษหนุ่มอีกคนเดินผ่านไป บุปผาแอบมองดูอีกครั้งและต้องตกตะลึงเมื่อเห็นบุรุษหนุ่มรูปงามกำลังนั่งพักอยู่ใต้ร่มไม้ ใบหน้าคมคายดวงตาสีดำเข้มเป็นประกาย ผมสีดำขลับยาวสลวย และรอยยิ้มที่อบอุ่น ทำให้บุปผาใจเต้นไม่เป็นจังหวะ ใบหน้าแดงเรื่อดุจเช้าวันใหม่ของหญิงสาวแรกแย้ม ในวัย15 ปี
บุรุษหนุ่มผู้นั้นดูแตกต่างจากบุรุษหนุ่มทั่วไปในย่านนี้มาก เขาแต่งกายด้วยชุดสีดำแปลกตาที่ตัดเย็บอย่างประณีต บ่งบอกถึงฐานะที่สูงส่ง บุปผาไม่เคยเห็นบุรุษหนุ่มรูปงามเช่นนี้มาก่อน
“ท่านเพลียมากเลยรึคะ” บุปผาปรากฏตัวขึ้นแล้วเอ่ยถามออกไปด้วยความกล้า


ขอฝากนิยายเรื่องใหม่ของผู้เขียนด้วยนะคะ ไทยพีเรียดค่ะ :-)