นันทวัน...นวนิยายปรัชญารัก

"ภรณี" ดุจดรุณีแรกรุ่น บอบบาง งดงาม และเปี่ยมล้นด้วยอุดมการณ์ กลับต้องเผชิญกับบททดสอบชีวิตครั้งสำคัญ เมื่อโชคชะตาลิขิตให้เธอแต่งงานกับ "บันลือ" ชายหนุ่มผู้มีอดีตอันขมขื่น

รักครั้งใหม่... จะเยียวยาหัวใจที่บอบช้ำ หรือจะพาเธอลงสู่ห้วงทุกข์

ร่วมเดินทางไปกับภรณี ในนวนิยายอมตะ "นันทวัน" ที่แฝงไว้ด้วยปรัชญาชีวิตอันลุ่มลึก สะท้อนความหมายของการมีชีวิตอยู่ และคุณค่าของความรักที่แท้จริง
---------------
พี่ชายนำหน้า น้องสาวตามหลัง ทั้งคู่ถือช่อดอกรักอันติดอยู่กับกิ่งยาว ทำท่ารำเข้ากับจังหวะเพลงที่เขาร้อง
"รักเอ๋ยรักป่า เจ้าตามลมมาแต่แห่งหนไหน รักพี่หน่อยรา หาไม่พี่จะลาเจ้าไป รักเอ๋ยบรรเจิดบรรจง เจ้างามระหงทั้งช่อทั้งใบ รักพี่ด้วยสักคน หาไม่พี่จะทนไม่ไหว รักเอ๋ยรักคอย ได้แล้วพี่จะร้อยเป็นมาลัย รักเอ๋ยรักดอน รักอาภรณ์นี่เหลือใจ"
ฟังเขาร้องกลับไปกลับมาอยู่สองเที่ยว ทั้งสองเที่ยวเมื่อนึกถึงวรรคท้าย เด็กหญิงป่องก็หันมาเอียงคอกับผู้ฟัง ภรณีเริ่มคิดพิศวง ในที่สุดหล่อนจึงเรียก
"หนู หนูจ๋า ก้อง ป่อง ใครสอนให้หนูร้องเพลงนี้?"
"คุณพ่อ" เด็กชายตอบ แล้วทำท่าจะร้องรำต่อไป...
---------------