ทางไร้แพร่ง

“วันใดที่ฉันได้รับอิสรภาพ...คุณจินตวัธน์เขาจะรอรับฉันไปร่วมชีวิต”
“ก็ดี...กว่าที่ผมจะให้อิสระกับคุณ...ผมก็คงใช้คุณจนโทรมหมดสภาพ ให้หมอนั่นได้ไปแค่ซากศพที่มีลมหายใจเท่านั้น...”

หญิงสาวบอกกับตัวเองว่าที่เขาพูดกันว่า ‘นรกบนดิน’ นั้นได้กับความรู้สึกของเธอในขณะนี้จริงๆ
ทางเดินในชีวิตของเธอในยามนี้มันช่างมืดมิดหาหนทางไม่เจอเลย

เหมือนกับทางไร้แพร่งที่เธอต้องยืนหาทางเลือกเดินในชีวิตไม่เจอ