สายรหัสคนนี้พี่หวง (Over love)

“เฮ่ย นั่งเหม่ออะไรเนี่ย!” ขณะสายตามองตรงออกไปยังลานน้ำพุ จู่ ๆ ก็รู้สึกถึงแรงสะกิดที่ช่วงแขน คนมาใหม่คืออีฟเพื่อนต่างคณะ ส่วนที่ใช้สะกิดเมื่อครู่คงจะเป็นรายงานเล่มหนาที่อยู่ในมือ
“อีฟ?”
“อ่า เราเอง” อีฟเอ่ยรับคำพร้อมหันซ้ายแลขวา
“โห ไม่เคยมาตึกวิดวะเลยอะ ไม่รู้ว่าวิวดีขนาดนี้” พอนึกขึ้นได้ว่าอีกคนเรียนคณะอะไร กฎข้อหนึ่งก็วิ่งเข้ามาในหัว ‘ห้ามคบหากับเด็กจากคณะสถาปัตย์’ ก่อนสะบัดหัวไล่ความคิดไม่สำคัญออก กฎเหล็กแล้วไง เธอไม่ยอมให้อะไรมาแทรกแซงการใช้ชีวิตของตัวเองหรอก
“อีฟ”
“หืม?” คนโดนเรียกชื่อหูผึ่งหันหน้ามามอง ในปากยังคงคาบหลอดคาปูเอาไว้ แต่ยังไม่ทันได้ดูดก็ถูกเรียกซ่ะก่อน
“ที่คณะของอีฟน่ะ มีกฎอะไรแปลก ๆ บ้างหรือเปล่า?” ที่ถามก็เพราะอยากจะรู้ว่าความบ้าบิ่นมีแค่คณะของตัวเอง หรือว่าเป็นแบบนี้ทั้งมหาลัย
“กฎเหรอ หมายถึงยังไงนะ?” คิ้วบางขมวดยุ่ง ความร่าเริงเปลี่ยนเป็นความสงสัย
“ก็... กฎห้ามอะไรแปลก ๆ เอ่อ... ช่างเถอะ” ปักใจบอกปัดไปเพราะไม่รู้จะอธิบายยังไงดี เรื่องภายในของคณะตัวเอง เล่าไปก็คงจะไม่มีใครเขาเชื่อ คนนั่งข้างกันยังคงทำหน้าครุ่นคิด
“อืม... หมายถึงกฎห้ามวิดวะกับถาปัดคบกันอะไรนั่นเปล่า?” เจ้าของคำถามหันหน้าไปมองทันที “คณะของอีฟก็มีด้วยเหรอ?”
“ก็... แค่บอกต่อ ๆ กันน่ะ แต่ไม่ได้ถึงกับห้ามหรอก” อีฟพูดราวกับว่ามันไม่ได้สลักสำคัญอะไรเลย สงสัยว่าคงจะมีแค่คณะของตัวเองที่แปลกแยกออกไปจริง ๆ
“เห็นพวกปีสองบอกว่าอย่าไปยุ่งกับเด็กวิศวะให้มาก ก็แค่นั้น แต่ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน เลิฟรู้ไหม?” ทั้ง ๆ ที่สายงานก็ใกล้เคียงกัน แต่ทำไมถึงได้ตั้งท่าว่าไม่ค่อยจะถูกกันแบบนี้ล่ะ เธอเองก็ไม่เข้าใจ
“ไม่รู้ดิ” เอ่ยตอบปลง ๆ ก่อนก้มหน้าลงดูดโกโก้ในแก้วไซส์ใหญ่ต่อ