ป๋ายฟ้ารักญาณิน(จบ)

พระเอกโดนคำสาปของอริและเมียในอดีตชาติสาปให้ตาบอดและนกเขาไม่ขันเพราะความเลวทรามในอดีตได้ตามหลอกหลอน ครอบครัวพระเอกเลยต้องออกตามหาคู่แห่งชีวิตของพระเอกจนเจอ นายเอกที่กำลังทุกข์ใจเพราะน้องสาวอันเป็นที่รักกำลังจะตายเพราะโรคร้ายที่ไม่มียารักษา แต่! เพราะครอบครัวพระเอกมียาวิเศษที่สามารถรักษาทุกโรคได้และทำได้ นายเอกจึงยอมตกลงที่จะช่วยจนกระทั่งเขาทั้งสองได้เจอกัน เพราะแรงแห่งรักหรือความเกลียดชังก็ไม่สามารถจะตอบได้ ความทรงจำที่ถูกปิดตายของนายเอกได้ถูกสะกิดให้ตื่นขึ้นโดยผู้หวังดี จากความหมั่นไส้ได้แปรเปลี่ยนเป็นทั้งรักและแค้นประกอบด้วยบางสิ่งที่นายเอกเป็น ทำให้การแก้แค้นที่ไม่ควรจะเกิดขึ้น ได้เกิดขึ้นอีกครั้ง

"เธอมันก็แค่เครื่องมือที่ช่วยให้ฉันได้ตากลับมา"
"คนแบบเธอมันไม่คูวร"
"อย่ามามารยาใส่ฉัน!!"

"หน๊อย!ไอ้แก่ขี้วีน"

นิยายเรื่องนี้ นายเอกปากแซ่บมากๆค่ะ อยากจะบอกว่าพระเอกเป็นครดีจริงๆนะคะอย่าเพิ่งสาปนายหัวนะคะ