เกิดใหม่ทั้งทีดันหลงรักยาม

ขอให้ได้ไปอยู่ในที่สงบ แต่ดันได้มาอยู่ในร่างที่ชอบดึงดูดความวุ่นวายมาให้ ทว่าในความวุ่นวายนั้นดันมีใครคนหนึ่งที่ทำให้ตกหลุมรัก

"เขาส่งผิดคนหรือเปล่านะ" เวลาที่บ่นพึมพำอยู่คนเดียวก่อนจะหันไปเจอใครคนหนึ่งที่ทำให้เขาใจสั่นเมื่อพบหน้ากำลังเดินมาทางลานจอดรถ
คนบ้าอะไรเนี่ยยิ่งมองยิ่งหลง...
ในขณะที่เวลาเอาแต่จ้องมองคนที่ตัวเองตกหลุมรักอยู่นั้นเขาก็ต้องนิ่งค้างไปเมื่อเห็นคนตัวสูงเดินตรงมาทางเขา ยิ่งได้เห็นใบหน้าฟ้าประทานใกล้มากขึ้นเรื่อย ๆ หัวใจดวงน้อยก็ยิ่งเต้นระรัวจนต้องใช้เรียวมือสวยยกขึ้นมากุมที่หน้าอกด้านซ้าย
ใช้คำว่าหล่อได้เปลืองมาก...
เวลาไม่รู้เลยว่าคนที่เดินมาทางเขาจะเดินเลยไปหรือเปล่า แต่สำหรับเวลานั้นขอให้เดินเลยไปเพราะยังไม่พร้อมที่จะเผชิญหน้ากับคนตัวสูง แถมตอนนี้เขาแทบจะเก็บอาการไม่อยู่แล้ว
ทว่าดูเหมือนสวรรค์จะกลั่นแกล้งให้หน้าอกด้านซ้ายของเวลาทำงานหนักขึ้นกว่าเดิมเพราะคนตัวสูงได้หยุดเดินอยู่ตรงหน้าเขา
"ขอโทษนะครับ ผมเห็นคุณนั่งอยู่ตรงนี้ตั้งนานแล้วคุณมานั่งรอใครหรือเปล่าครับ" เมื่อถึงเวลาเลิกงานเกียร์จึงจะมาเอารถเพื่อกลับบ้านไปพัก แต่พอเห็นคนตรงหน้ายังไม่ไปไหนสักทีจึงทำให้เกียร์อดที่จะถามไม่ได้
"เอ่อ คะ...คือรอคุณแม่ครับ" ส่วนคนที่โดนถามถึงกับอึกอักกว่าจะตอบออกไปได้ ก่อนจะได้รับการพยักหน้าที่บ่งบอกว่ารับรู้แล้ว หลังจากนั้นคนตัวสูงก็เดินออกไปยังโซนที่มีไว้สำหรับจอดรถจักรยานยนต์
เวลามองตามแผ่นหลังกว้างไปอย่างไม่ปิดบังว่ากำลังคิดอะไรอยู่ เพราะตอนนี้แก้มขาวได้ขึ้นสีแดงระเรื่อพร้อมกับแววตาหยาดเยิ้มราวกับต้องมนต์
ผู้ชายอะไรตัวโคตรหอมเลย...
ในระหว่างที่เวลากำลังอยู่ในภวังค์แห่งการหลงใหลหัวใจของเขาก็กระตุกวูบเรียกคืนสติให้กลับมา เนื่องด้วยสิ่งที่เห็นตรงหน้าคือคนตัวสูงกำลังถูกชายหน้าสวยคนหนึ่งเข้าไปกอดที่แขนโดยไม่มีทีท่าที่จะโดนผลักออก แถมยังยิ้มให้กันอีก
ไหนลุงสามบอกว่าโสดไง...
อกหักตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่มเลย...