เมียที่(ไม่)รักของนพเก้า

...นพเก้า...

เขาเกลียดเธอ

"ถ้ากาฝากอย่างเธออยากจะได้สมบัติของฉันมากล่ะก็ ฝันเอาเถอะเขมจิรา"

"ครบกำหนดเมื่อไหร่ฉันจะหย่า แดงเดียวฉันก็ไม่มีทางจะให้เธอแน่ จำเอาไว้"

"แล้วอย่าคิดจะท้องเพื่อจับฉัน เพราะถ้ามันเกิดขึ้นเด็กคนนั้นมันเป็นลูกเธอคนเดียว"





...เขมจิรา...

เธอรักเขา

"พี่เก้าไม่อยากให้ใครรู้ไม่ใช่เหรอคะว่าเราเป็นอะไรกัน"

"มันเลยกำหนดจะหย่าแล้วนะคะ พี่เก้าหย่าให้ขิงซักที"

"เด็กคนนี้เป็นลูกขิงคนเดียวค่ะ พี่เก้าเคยพูดเอาไว้แบบนั้นนี่คะ"

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
***เนื้อหาบางส่วน***
"พี่เก้า..พี่เก้าปล่อยก่อนนะคะ" คนที่ถูกดึงเข้าไปกอดอึกอัก พยายามดิ้นรนให้พ้นจากอ้อมกอดที่เต็มไปด้วยความร้อนจนใบหน้าหวานเริ่มแดงก่ำ

"ไม่ปล่อย ฉันอยู่ในฐานะที่จะกอดได้ เธอจะทำไม"

"ไม่ทำไมหรอกค่ะ ขิงจะไปว่าอะไรพี่เก้าได้ล่ะค่ะ" หญิงสาวตัดพ้อเสียงขุ่น ไม่ชอบใจการกระทำเอาแต่ใจของเขาเลยแม้แต่น้อย

"ไหน ๆ วันนี้เราก็ลางานแล้ว ถือโอกาสเข้าหอเลยดีไหม" เสียงทุ้มเอ่ยถามก่อนจะกดปลายจมูกโด่งลงบนแก้มนุ่มสูดเอากลิ่นหอมที่รบกวนจิตใจเขามาตลอดคืนเข้าเต็มปอด

"พี่เก้าไม่สบายอยู่นะคะ จะทำอย่างนั้นได้ยังไง" หญิงสาวพยายามหาข้ออ้างมาบ่ายเบี่ยง ถึงจะรู้อยู่แล้วว่าเรื่องแบบนี้ต้องมาถึงในสักวันแต่ไม่คิดว่ามันจะมาถึงเร็วแบบนี้

"เธอพูดถูกตอนนี้ฉันตัวร้อนมาก แต่ถ้าเหงื่อออกไข้ก็น่าจะลดลง"


***อ่านจบแล้วขอกดหัวใจ 5 ดวง รีวิวเป็นกำลังใจให้ภัคมนตราด้วยนะคะ***