มลทินสวาทพี่ชาย (หนังสือเสียง)

ปณตเล่นเอาเถิดกับเธอไปหลายเกม และยังคงนอนหอบกระเส่าอยู่ข้าง ๆ ภริดา โดยที่เธอหายใจโรยระรินอยู่ในวงแขนของเขา ไม่มีน้ำตาอีกแล้ว มีแต่ความรู้สึกไม่เข้าใจ สับสน และไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ มือของเขายังคงกุมมือเธอไว้อย่างแน่นหนา
"ดา" เขาเอ่ยเรียกชื่อเธออย่างแผ่วเบา ภริดาตั้งใจฟัง
"เรื่องนี้ พี่ขอให้เราเก็บเรื่องนี้เป็นความลับระหว่างเราสองคน?" ปณตเอ่ยด้วยน้ำเสียงจริงจัง
"ไม่ต้องกลัวค่ะ ดาจะไม่บอกเรื่องนี้กับคุณแม่ พอใจหรือยังคะ?" เธอประชดประชัน
"อื้อ พอใจสิ เรื่องนี้ต้องเป็นความลับตลอดไป"
"ตกลงค่ะ" เธอตอบอย่างมั่นใจ และเสียใจมาก ๆ เขาเหยียบย่ำเธออย่างที่สุด
ดาจะไม่มีผัวที่ชื่อปณตอย่างแน่นอน ในใจของเธอบอกกับตัวเองอย่างนั้น
ปณตยิ้ม และโน้มตัวไปจูบหน้าผากของเธอ
"ฝันดีนะ พี่จะกลับไปนอนที่ห้องพี่แล้ว" พูดจบ เขาก็ผละตัวออกไปในทันที
ภริดาสะอึกแรง ร้าวไปทั้งหัวใจ ความเชื่อใจ ความศรัทธาในความดีของมนุษย์ เวลานี้ไม่เหลือแล้ว เหลือแต่ความไม่เชื่อ และรู้ว่า โลกไม่น่าอยู่สำหรับเธออีกต่อไปแล้ว
ความไม่เชื่อมั่น ความกลัว และเรื่องร้าย ๆ เหมือนมะเร็งที่ก่ออยู่ในจิตใจของภริดาเริ่มเติบโตขึ้น หญิงสาวรู้ว่าความสัมพันธ์นี้ในสักวันเธอจะทนไม่ได้
ไม่เหลือแล้วความเข้มแข็งของฉัน มันพังทลาย ภริดานอนห่อตัวคุดคู้ น้ำตาไหลพราก ๆ ออกมาเหมือนเขื่อนน้ำตาพังทลาย หญิงสาวก็ไม่รู้ว่าเธอจะทนรับสภาพแบบนี้ได้ต่อไปอีกนานแค่ไหน