หาภรรยาให้ได้ใน 30 วัน

เมื่อโดนไล่ออกจากบ้านไปหาเมีย ไม่มีเมียห้ามกลับ สมบัติติดตัวมีแค่รถเก่าๆ ให้ขับกับโทรศัพท์ถ่ายรูปได้ และเงินอีกห้าหมื่น หาเมียงั้นเหรอ เอาก็เอาวะ!

----------------------------------------------------------------------------------------------------

"ป๊า!"
เขาเรียกพ่อของตน มองอีกฝ่ายอย่างไม่อยากเชื่อเรื่องที่ได้ยินเมื่อครู่
หาเมีย เอาจริงดิ!
"บาย"
ป๊าไม่สนใจคำประท้วงของเขาเลย แถมยังยืนยิ้มโบกมือให้เขาด้วยสีหน้าสนุกสนานอยู่หน้าบ้าน แม้แต่แม่ที่เคยเอาใจช่วยเหลือทุกเรื่องมาตลอด เวลานี้ยังไม่กล้าคัดค้านการตัดสินใจของป๊าเลย
"หาเมียกลับมาให้ได้นะตาภพ"
แม่บอกเสียงค่อย ในดวงตามีแววเห็นใจอยู่เลือนราง
"หาไม่ได้ก็ไม่ต้องกลับมาล่ะ"
ป๊าบอกส่งท้ายก่อนโอบเอวแม่พากันเข้าบ้าน เขาเห็นแม่เหลียวมองอย่างเป็นห่วง ก่อนสายตาคู่นั้นจะถูกบดบังโดยบานประตูที่ลูกน้องพ่อเป็นคนปิด เขาถลึงตามองลูกน้องตัวแสบของพ่อ แต่อีก
ฝ่ายอมยิ้มมุมปากก่อนจะเอ่ยคำพูดตอกย้ำเขา
"โชคดีนะครับคุณภพ หาเมียให้ได้นะครับ"
จากนั้นก็ไม่มีใครสนใจเขาอีก ก่อนหน้านี้เขายังเป็นคุณพันภพ ลูกชายเพียงคนเดียวของเจ้าของโรงงานผลิตยางรถยนต์ส่งออกที่แสนร่ำรวยอยู่เลย แต่ตอนนี้เหลือแค่รถเก๋งกลางเก่ากลางใหม่หนึ่งคัน กระเป๋าเสื้อผ้าหนึ่งใบ โทรศัพท์มือถือหนึ่งเครื่อง และเงินอีกห้าหมื่นบาท
กับภารกิจหาเมียให้ได้ภายในสามสิบวัน!
พันภพมองสิ่งของทั้งหมดตรงหน้า เขาไม่อยากเชื่อว่าป๊าจะเล่นอะไรแบบนี้ ที่ผ่านมาเขาทำตัวดีมาตลอด เรียนจบปริญญาโทสาขาวิศวกรรมเครื่องกลจากมหาวิทยาลัยชั้นนำของประเทศ จากนั้นก็เข้ามาช่วยดูแลโรงงานทั้งด้านการผลิตและบริหาร ไม่เคยทำตัวเหลวไหลมาก่อน ในบรรดาคนรุ่นเดียวกันเขามักถูกชื่นชมว่าเป็นลูกที่ดีมาก
และวันนี้เมื่ออายุสามสิบห้า เขาถูกป๊าไล่ออกจากบ้าน ด้วยเหตุผลที่แสนเหลือเชื่อ ให้เขาไปหาเมียเนี่ยนะ!
เขาทำผิดอะไร...
ก็แค่ปฏิเสธคนที่ป๊ากับแม่ให้ไปดูตัวไปแค่สองสามคนเท่านั้น เขายังสนุกกับการทำงานและชีวิตโสดจนไม่อยากมีคู่ รู้อยู่ว่าสักวันจะต้องผลิตทายาทเพื่อสืบทอดวงศ์ตระกูลต่อ แต่ไม่คิดว่าป๊าจะใช้วิธีการหักดิบเขาอย่างนี้
แล้วจะทำไงต่อล่ะ
พันภพรู้ดี ถึงจะยืนแกร่วอยู่หน้าบ้านต่อไปก็ไร้ประโยชน์ คำสั่งของป๊าทุกคนล้วนให้ความร่วมมืออย่างไม่มีใครกล้าปฏิเสธ แม้กระทั่งแม่ที่เคยเป็นผู้ช่วยของเขา วันนี้ยังทำได้แค่ส่งสายตาให้กำลังใจเท่านั้น
ชายหนุ่มหยิบกุญแจรถยนต์ กระเป๋าเสื้อผ้า และโทรศัพท์มือถือหนึ่งเครื่องพร้อมเงินอีกห้าหมื่นบาทที่ป๊าวางไว้ให้เป็นทุนรอน เดินขึ้นรถยนต์แล้วขับออกจากบ้าน ตอนนี้แม้แต่บ้านก็อยู่ไม่ได้แล้ว สงสัยว่าต้องไปหาที่พักค้างคืนเพื่อเริ่มต้นหาเมียตามที่ป๊า
บอกอย่างจริงจัง
ไปตายเอาดาบหน้าก็ได้วะ
พันภพขับรถยนต์กลางเก่ากลางใหม่จากปราจีนบุรีเข้ากรุงเทพฯ หลังจากนี้อีกสามสิบวัน หากหาเมียไม่ได้ มีหวังเขาได้ถูกขับไล่เป็นการถาวร
เอาก็เอาวะ แค่หาเมียเอง มันจะไปยากอะไร!

----------------------------------------------------------------------------------------------------