ของหวงแม่ครู

ผิวกายเนียนแต่ประดับด้วยลายสักคล้ายยันต์นานาชนิด วาจาหวานหยดแต่น่าเกรงขามยามบริกรรมคาถา โดยรวมแล้วไซร้ช่างน่าหลงใหลเกินกว่าจะบรรยายเป็นคำพูดได้ หากแต่จงระวังเอาไว้ให้ดี.. เพราะแม่ครูท่านเป็นคนหวงของ ใครคิดลองดีหรือหมายปองของของท่านระวังจะจบไม่สวยเอาล่ะ..

เพ้นท์ เด็กสาวร่างสูงโปร่งดีกรีประธานนักเรียนและนักเรียนดีเด่นที่หลายคนต่างหมายปองไม่ว่าจะเป็นชายหรือหญิง แต่ทว่าในการที่มีคนรักมากมักมีคนเกลียดมากเช่นกัน และใช่บางทีก็เป็นกายเกลียดจนอยากจะเอาชีวิตเลยก็มี.. ซึ่งเหตุการณ์เหนือธรรมชาติมากมายที่มาพร้อมความเจ็บทรมานจนแทบเอาชีวิตไม่รอดของเด็กสาวทำให้เธอได้มาพบกับ ปราณ หญิงสาวใบหน้าสวยผู้มากไปด้วยคาถาอาคมที่ต้องแบกรับคำสาปต้นตระกูลเอาไว้ ในคราแรกเริ่มนั้นเพ้นท์มีเพียงอคติและไม่เชื่อในสิ่งที่ปราณทำแต่เมื่อเวลาได้ผ่านไป.. ใครจะไปคิดว่าเขาจะเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือไปอย่างน่าประหลาดแบบนั้นกัน..

"แม่ครู.."

"หือ?"

"แม่ครูคะ"

"อะไร"

"แม่ครูขา"

"อ้อนเก่งแบบนี้อยากได้อะไรหรือคะ หืม?"

"อยากได้แม่ครูเป็นคู่ครองได้ไหมคะ"

"เราบอกเธอกี่รอบแล้วคะ ว่าเราไม่บูชารัก"

"ถ้าหากแม่ครูไม่บูชารัก เพ้นท์ก็จะบูชาแม่ครูเองไงคะ"

อืม.. เปลี่ยนจากหลังมือเป็นหน้ามือเลยจริงๆ และอีกอย่าง.. อย่าเข้าใจผิดล่ะ ฉันไม่เคยทำเสน่ห์ใส่เด็กคนนี้ด้วยซ้ำนะ...