[Mpreg]หวนคืนครานี้ข้าจะไม่(รัก)สามีไร้ใจเช่นท่าน ภาค ๑ ชายาที่ท่านมิปราถนา

ชาติก่อน หลี่อวี้เหิงเคยมอบความรักให้แก่ฉินอ๋องไท่ฉางจวินผู้เป็นสวามี หากแต่ใจของสวามีไม่เคยมี เขาอยู่ในนั้นเพราะสตรีหนึ่งเดียวที่เขารักคือ เว่ยหนิงจื่อ หลี่อวี้เหิงจึงเป็นเพียง เกออุ่นเตียงในยามคำคืนเพื่อปลดเปลื้องอารมณ์และให้กำเนิดบุตรเท่านั้น เขาถูกรังแกเหยียดหยามจากแม่ดอกบัวขาวทำให้แท้งบุตรคนแรกผู้เป็นสวามียังไม่สนใจซ้ำยังด่าทอว่าเขาไร้ความสามารถดูแลครรภ์ได้

สามปี ต่อมาเขาได้ตั้งครรภ์กำเหนิดบุตรฝาแฝดขึ้นมาเขายังคงไม่รักนางเช่นเดิม มิหนำซ้ำยังเกลียดชังลูกที่กำเนิดมาโดยปราศจากความรักของบิดามารดาแม้ตอนที่ลูกน้อยเจ็บไข้ได้ป่วยเขาไม่แม้แต่จะแยแส มิหนำซ้ำยังพูดอีกว่าอยากให้เขาตายไปซะ

หลี่อวี้เหิงได้แต่จุกในอก เขาร้องไห้จนไม่มีน้ำตา สวามีไม่รักเขานั้นไม่เคยคิดโกรธเคือง แต่เหตุใดผู้เป็นสามีที่เป็นบิดาของลูกต้องเกลียดชังลูกด้วย จนกระทั่งเขาถูกใส่ร้ายว่าเป็นคนวางยาพิษแม่ดอกบัวขาว เขาจึงถูกส่งเข้าตำหนักเย็น ลูกน้อยจึงพาลถูกโทษทัณฑ์ที่ไม่ได้ก่อจนถึงแก่ความตาย แม้เขาจะพูดอย่างไรผู้เป็นสวามีก็ไม่เชื่อ

ซ้ำร้ายยังถูกเขาตราหน้าว่าเป็นคนใจอำมหิต อิจฉาริษยาจนทำเรื่องชั่วออกมา ต่อมาหลี่อวี้เหิงก็ยังไม่สิ้นเคราะห์กรรมบิดาได้ถูกกล่าวหาว่าเป็นกบฎ ชาตินี้เขาไม่อาจทำให้สามีรักได้ ชาติหน้าเขา ขอไม่รักคนไร้หัวใจเช่นเขาอีก อีกเมื่อคำขอได้ส่งถึงสวรรค์ ทำให้เขาย้อนกลับมาตอนที่เขากำลังคลอดบุตรฝาแฝด สวรรค์ช่างเมตตาทำให้ ชาตินี้เขาย้อนกลับมาในตอนที่ลูกน้อยยังมีชีวิตอยู่ ชาตินี้เขาจะต้องปกป้องลูกน้อยและครอบครัวให้ได้ และจะไม่รักคนใจร้ายเช่นท่านอีก ไท่ฉางจวิน!