ฮองเฮานางร้ายคนนี้ขอบายวังหลวง เล่ม 3

ความทรงจำมากมายประเดประดังเข้ามาในหัวหลิงยี่ นางหัวเราะแต่เสียงหัวเราะนางก็เบาลงเรื่อยๆ กระทั่งมันเงียบหายไป
มีมนุษย์ธรรมดาที่ไหนเข้ามาในนิยายที่ตัวเองเขียนได้
จะว่าไปแล้วตั้งแต่เข้ามาในโลกใบนี้ นางก็พยายามคิดถึงเรื่องสำคัญที่สุดอยู่หลายครั้งหลายหน คิดว่านิยายเรื่องนี้มันชื่อเรื่องอะไร
นิยายเรื่องนี้นางจำได้ดีว่าตัวเองเป็นคนเขียน นางจำได้ดีว่าเรื่องมันจะดำเนินอย่างไร แต่ไม่ว่านางคิดอย่างไรนางก็คิดไม่ออกจริงๆ ว่านิยายเรื่องนี้มันชื่ออะไร
องค์เทพีของโลกใบนี้ และนางที่เป็นคนแต่งแต้มสีสันให้กับโลกใบนี้
บรรพตประภาพิสุทธิ์ที่วางตัวเป็นกลางมาเสมอ เอนเอียงเข้าข้างนางไม่ลืมหูลืมตา
ความรู้สึกรักมากมายของนางที่อบอวลอยู่รอบตัวหมิงเสวียนราวกับสัญชาตญาณ
ความรู้สึกนางที่มีต่อซือหยางตั้งแต่แรกพบ
เรื่องที่ตัวนางและจ้าวหลิงยี่ใช้ปราณไม่ได้ แม้ว่าจะมอบความภักดีให้กับองค์เทพีมากเพียงใดแล้วก็ไม่สามารถจะยืมพลังมาใช้ได้
คำตอบเรื่องนี้มันมีอยู่เพียงคำตอบเดียวมาตั้งแต่แรก และก็เป็นคำตอบง่ายๆ เสียด้วย คำตอบง่ายๆ ที่นางคิดไม่ถึงมันเอง