พี่จีบอยู่...หนูรู้ยัง

“นึกว่าจะรำคาญจนบล็อกพี่ไปแล้ว”
“ไม่รำคาญเลยค่ะ น่ารักดี...เนตรชอบนะ”
“หืม...”
“ก็...สวัสดีวันจันทร์ น่ารักดีค่ะ รูปภาพพวกนั้น กับข้อความที่พี่ส่งให้ เนตรก็รออ่านทุกวันเลยนะคะ วันไหนส่งมาช้าหน่อยก็ยังคิดเลยว่าพี่จะส่งมาอีกไหม”
“แซวหรือ?” ได้ยินสาวน้อยหัวเราะคิกคัก เขาก็ยิ้มตาม เมื่อทักไปคุยกับเด็ก ด้วยการสวัสดีตามวันจริงๆ นึกแล้วก็เขินตัวเอง ที่เริ่มต้นทักเธอไปแบบนั้น
กับเด็กน้อยน่ารักที่เขาถูกตาต้องใจ แต่ไม่รู้จะเข้าหายังไง ให้เหมาะสม การทักทายไปแบบนั้นเขาว่ามันก็...ไม่ได้แย่หรอกมั้ง จะให้ทักไปจีบตรงๆ เขาก็อายเด็กนี่นา
“อ้อ ขอบคุณสติกเกอร์ด้วย พี่ส่งมาให้เนตรเยอะมาก น่ารักทั้งนั้นเลย แต่เนตรไม่ค่อยได้ใช้เลยค่ะ ไม่ค่อยได้คุยกับใครสักเท่าไหร่”
“แค่ชอบก็ดีแล้วครับ เนตรใช้กับพี่ได้นะ”
“ได้ค่ะ ไว้จะส่งให้พี่ แต่ว่าพี่ไม่ต้องส่งมาให้แล้วนะคะ เสียดายเงิน ที่มีก็ใช้ไม่หมดแล้วค่ะ” คนที่มีหนุ่มคอยส่งสติกเกอร์น่ารักๆ ให้ทุกอาทิตย์บอกเขาเสียงอ่อน คนเปย์สติกเกอร์ไลน์ให้สาวได้แต่ยิ้มเอ็นดูกับเด็กขี้งก ที่เสียดายเงินแทนเขากับค่าสติกเกอร์ไม่กี่บาท
“ได้ครับ...ตามใจเนตรเลย ไว้จะส่งให้น้อยลง”
“ดื้อหรือคะ?” ได้ยินคนฟุ่มเฟือยใช้เงินเปลืองกับเรื่องเล็กๆ น้อยๆ เธอก็ถามกลับไปอย่างอ่อนใจ เขาไม่ได้บอกว่าจะหยุดส่งให้ แต่บอกว่าจะส่งให้น้อยลง
“ไม่ดื้อครับ พี่เชื่อฟังมาก เป็นเด็กดีเลย...”
“...” ได้ยินเขาพูดกลับมาแบบนั้น สาวน้อยก็กลั้นยิ้มจนปวดแก้มอยู่คนเดียว นึกสภาพเด็กดีตัวโตๆ ที่อายุเกือบจะเป็นคุณลุงได้แล้ว แต่หน้าตาหล่อเหลายิ้มเก่งมีลักยิ้มด้วย เธอนึกแล้วเขินทุกที แพ้รอยยิ้มกับลักยิ้มบุ๋มๆ สองข้างแก้มเขา จำได้ว่าเขินมากตอนเห็นเขายิ้มให้น่ะ
“ดึกแล้ว...คืนนี้นอนพักผ่อนได้แล้วนะครับ ไว้พรุ่งนี้พี่โทรคุยกับเนตรอีกได้ไหม?”
“อืม...ได้ค่ะ”
“โอเคครับ...ราตรีสวัสดิ์ครับน้องเนตร”
“ฝันดีค่ะ”
“ครับ...ฝันถึงเนตรได้ไหม?”
“???” เสียงเบาๆ นุ่มทุ้มราวกับมีคนอ้อนที่ได้ยิน ทำเอาสาวน้อยเผลอกำมือถือแน่นขึ้น กลั้นหายใจอยู่หลายวินาที ต่างคนต่างเงียบไป แล้วเธอรีบร้อนกดวางสายด้วยมือสั่นๆ เงอะงะของตัวเอง
“...” คนได้คุยกับสาวก่อนนอน ยิ้มสดใสแววตาเป็นประกาย ถอนใจเฮือกใหญ่ เมื่อความรู้สึกหลากล้นในอก มันเต็มแน่นเหมือนรอการระบายออก
หากความอิ่มอกอิ่มใจที่ได้รับ เหมือนมันจะไม่ได้ช่วยให้เขาอาการดีขึ้นเลย คิดถึงสาวหนักกว่าเดิมเลยทีนี้ จะนอนหลับยังไงได้
ใจแตกตอนแก่นี่ มันไม่ดีเลยจริงๆ ใจร้อนอยากมีแฟนน่ารักๆ ที่ชื่อน้องเนตร เขาจะทำยังไงดี
...................
“สรุปคือมึงนอนจับมือน้องเขาทั้งคืน ไม่ทำเชี่ยอะไรเลย?”
“อืม จะให้กูทำอะไร?”
“โอ๊ยไอ้นาท...ไอ้...อินโนเซ้นท์ พ่อคุณเอ๊ย นี่ถ้ากูไม่รู้ว่าเคยแต่งงานมีเมียมาก่อน กูคิดว่ามึงยังซิงมาถึงสามสิบกว่า แก่แล้วนะมึงไม่ใช่เด็กน้อยไร้เดียงสา นี่ทุกคนเปิดโอกาสให้นอนกับน้องเขาขนาดนั้น มึงไม่เอาสักหน่อยวะ”
“แล้ว?”
“มึนจริงหรือแกล้งกวนตีนพวกกูก่อน ห้องส่วนตัวสองต่อสอง มึงนอนมองน้องเขาหลับอยู่ข้างๆ จิตใจทำด้วยอะไรวะ?”
“ไร้สาระ”
“พวกกูช่วยมึงสุดๆ แล้ว หลังจากนี้ถ้ายังไม่ได้เมียพวกกูก็ไม่รู้จะพูดยังไงแล้วนาท นี่น้องนุ่งเพื่อนฝูงแต่ละคน เอาใจช่วยลุ้นให้มึงหาเมียได้อยู่ รู้ใช่ไหม?”
“...” คนใจเย็นที่นอนร่วมห้องกับแฟนสาวครั้งแรก คืนแรกด้วย แล้วไม่มีเรื่องอะไรตื่นเต้นเกิดขึ้น ได้แต่นั่งยิ้มอย่างใจเย็น ทำเอาหนุ่มๆ ทั้งแก๊งที่ขับรถเดินทางมาพักผ่อนร่วมทริป พากันถอนใจอย่างลุ้นไม่ขึ้น กับความใจเย็นของคนเพิ่งจีบเด็กติด
ใช้เวลากว่าครึ่งปีกว่ามันจะจีบน้องเขาได้ แล้วนี่คบหาดูใจกันมาอีกกว่าครึ่งปีแล้ว รวมๆ แล้วเป็นปีเลย มันยังไม่เลิกสวัสดีวันจันทร์กับแฟนเด็กของมันเลยมั้งท่าทางแบบนี้...
ขนาดได้นอนร่วมห้องกับน้องเขา มันยังไม่คิดฉวยโอกาสทำประตู นี่พวกเขาที่ลุ้นตั้งแต่ยุให้จีบ จนจีบติดยังต้องมาลุ้นให้มัน...เสียตัวให้น้องเขาอีก