กลลวงรักร้อยใจ

สถานะลูกคนใช้ ไม่น่าอายเท่าลูกเมียน้อย ปิ่นนภัสจึงทำทุกอย่างให้หลุดพ้นจากสถานะนี้
ทว่าหลังผ่านค่ำคืนหนึ่งกับภากร บุตรชายเจ้าของคฤหาสน์ เจ้าชายใจดีกลับแปรเปลี่ยนเป็นซาตานใจร้าย ใช้กลลวงร้ายกักขังเธอไว้!

“เวลาหลับก็ดูน่ารักดี” เส้นผมดกดำปกคลุมซีกหน้าหล่อเหลาในฝั่งที่ติดกับเอวเธอ ปิ่นนภัสค่อยๆ ใช้มือสัมผัสกลุ่มผมนั้นแผ่วเบา ก่อนจะก้มหน้าลงไปมองเขาใกล้ๆ
“น่ารักจริงๆ” เขาเหมือนเด็กชายคนหนึ่งในร่างของผู้ใหญ่ตัวโต ปิ่นนภัสถอนหายใจออกมาเมื่อตระหนักได้ถึงความจริงหนึ่ง มือเธอชะงักอยู่อย่างนั้นและดึงกลับไป
ทว่าในจังหวะนั้นมือเธอกลับถูกคว้าเอาไว้
“คุณกร…” คนที่เธอคิดว่าหลับลืมตาขึ้นมามองกัน
“ถ้าน่ารักก็รักเลยสิ”
“…!”
ตึกๆ ตึกๆ!
ตรงอกข้างซ้ายบางอย่างกระหน่ำเต้นจนเปลี่ยนจังหวะ ปิ่นนภัสกลัวเหลือเกินว่าเขาจะได้ยินมัน
“เธอบอกว่าฉันน่ารัก ลองรักฉันดูมั้ยปิ่น มันอาจจะดีก็ได้นะ…”
“คุณกร ไม่เล่นแบบนี้” ปิ่นนภัสว่าแล้วเม้มปากแน่น เอวคอดถูกกอดไว้ราวกับเขารู้ทันความคิดเธอ เธอที่ทำท่าจะหนีเขา
“ใครเล่นกับเธอ ฉันไม่เล่น”
สองคู่ตาสบมองกันนิ่ง เห็นความจริงบางอย่างในแววตาของเราสอง คู่ตาหนึ่งจริงจังไม่เล่นอย่างที่ปากว่า ส่วนอีกคู่ตาไหวหวั่นทั้งที่ไม่ควร
นาทีต่อมาภากรผุดลุกขึ้นนั่ง มือหนาลูบไล้แก้มนวลใสแผ่วเบา ก่อนใบหน้าของเขาจะเคลื่อนเข้าหาคนตรงหน้าอย่างช้าๆ…