พู่กันเปื้อนสี

ภาพพระโพธิสัตว์หญิง ร่างกายสีเขียว ใบหน้ายิ้ม ขานึงขัดสมาธิ
อีกขาปล่อยลง อีกแขนยกขึ้น ลายเส้นของภาพนิ่ง สงบ
.
จำได้ว่าเราจ้องภาพนั้นอยู่นาน ก่อนจะตัดสินใจไปถามพ่อ ว่าแกได้ภาพนี้มาจากที่ไหน
แกก็บอกว่าคือภาพพระแม่ทารา เพื่อนศิลปินชาวเนปาลของแก เอามาให้จากเนปาล
.
เราบอกกับตัวเอง ว่าเรารู้สึกอยากวาดภาพแบบนี้ให้ได้
ไม่ว่ายังไง เราก็ต้องวาดให้ได้
.
มันเป็นความรู้สึกแบบนั้นล่ะ ที่ทำให้เราไปค้นหาข้อมูล
แล้วไม่นาน เราก็รู้ว่าการวาดแบบนี้เรียกว่า ทังก้า
พอตามหาข้อมูลเพิ่ม ทุกคนก็แนะนำว่าที่สอนที่ดีที่สุด ต้องเรียนที่กาฑมัณฑุเท่านั้น
.
แล้วแค่นั้น ที่ทำให้เราตัดสินใจไปขอเงินแม่
แล้วตัดสินใจ ถือเงินแค่หมื่นกว่าบาท บินมาที่นี่
.
____ 'พู่กันเปื้อนสี'
.
เรื่องราวของหงส์ในโลกแห่งความจริง ที่รูปภาพรูปหนึ่งนำเธอไปพบกับชะตากรรมมากมาย