เกิดใหม่เป็นหม้ายที่โชคดี (Mpreg)

คำโปรย

"ขอบคุณจ้ะเจ๊ป่านที่หวังดีและเป็นห่วงฉัน เรื่องผัวที่มันทิ้งฉันไป ฉันทำใจได้แล้วละ มันอยากทิ้งฉันไปก็ช่างหัวมัน ต่อจากนี้ไปฉันจะขยันทำมาหากินเลี้ยงลูกอย่างเดียวพอ เรื่องอื่นฉันไม่สนใจแล้ว ฉันหวังแค่ไม่ให้เจ้าหมอกมันลำบากก็พอแล้ว ดังนั้นฉันต้องขยันให้มากขึ้นจ้ะ"
..............................................................
"อ้าว คนถูกผัวทิ้งลูกหนึ่งกับผู้ชายจนๆ มาช่วยกันขายของเหรอ"
ละอองหันไปตามเสียงที่ได้ยินก่อนจะยิ้มกว้างจนน่ากลัว
"การที่ฉันผัวทิ้งลูกหนึ่งมันหนักหัวพี่เหรอจ๊ะพี่หาญ ฉันจำได้ว่าฉันไม่ได้ทำอะไรหนักหัวพี่ แต่ถ้ามันหนักจริงๆ มีดฉันคมมากตัดฉับหัวพี่ทีเดียว หัวพี่เบาหวิวเลยนะจ๊ะ พี่จะลองใหม่ละ ฉันจะได้สงเคราะห์ให้"
ละอองหยิบมีดขึ้นมาโชว์ทำท่าจะเดินเข้าไปหาหาญ ทำให้หาญถอยกรูดอย่างหวาดกลัว
"อย่าเข้ามานะ"
"ทำไมละ เมื่อกี้ยังปากดีอยู่เลยไม่ใช่เหรอ ทำไม ฉันผัวทิ้งลูกหนึ่งแล้วมันจะทำไม พี่ขุนเป็นผู้ชายจนๆ แล้วยังไง เขาก็เป็นคนเหมือนพี่ พี่มีสิทธิ์อะไรไปดูถูกเขาฮะ ยากดีมีจนต่อให้เป็นคนรวยล้นฟ้าหรือจะเป็นยาจกก็มีเกียรติศักดิ์ศรีเท่าเทียมกัน จำเอาไว้ด้วย"
"..."
"อ๋อ ถ้าฉันได้ยินว่าพี่ดูถูกพี่ขุนอีกละก็ หึ ระวังหัวจะเบาหวิวละ ฉันไม่เอาพี่ไว้แน่ พี่หาญ"
ละอองยกมีดชี้หน้าหาญ หาญกลืนน้ำลายลงคออย่างลำบาก
ทำไม วันนี้ละอองน่ากลัวนักว่ะ
อยู่ไม่ได้แล้วโว้ย ขืนอยู่หัวกูขาดแน่ เพราะไอ้ละอองมันจ้องจะตัดหัวกูให้ได้
"ฉันกลับล่ะ"