คุณเลขาเมียลับท่านประธาน

คำโปรย

ดึกมากแล้วร่างเล็กยังคงพลิกตัวไปมาอยู่บนที่นอนนุ่ม เพราะข่มตาอย่างไรก็หลับไม่ลงสักที ในหัวมีแต่ภาพแห่งความสุขของเธอกับบอสสาวอยู่เต็มไปหมด ทั้งคิดถึงทั้งโหยหาจึงตัดสินใจคว้ามือถือมาเปิดเพื่อเข้าไปส่องไอจีของน้ำมนต์

....จึงได้เห็นว่าคนที่เธอกำลังคิดถึงและครอบครองทั้งหัวใจและร่างกายของเธอนั้น กำลัง ดินเนอร์อยู่ที่คาเฟ่หรูกับคุณหนูไฮโซพิมรี่อย่างหวานชื่น

น้ำตาใสรื้นขึ้นพ้นขอบตาค่อย ๆ ไหลลงมาตามแก้มนวน มือเล็กถูกยกขึ้นมาปาดออกไปอย่างไม่ใยดีพร้อมกับปิดหน้าจอมือถือโยนทิ้งไปข้างตัว ก่อนจะซบหน้าลงกับหมอนนุ่มสะอื้นให้จนตัวโยน

คำพูดการกระทำอันหวานชื่นที่น้ำมนต์ทำกับเธอนั้นคงเป็นการแก้ขัดชั่วคราว แล้วที่บอกมีความจำเป็นต้องเก็บเรื่องความสัมพันธ์ของเธอเอาไว้ก่อนเพราะเหตุผลบางอย่างที่กำลังจะจัดการให้เรียบร้อยแล้วหลังจากนั้นจะมาขอเธอแต่งงานก็คงไม่เป็นความจริง เพราะความจริงคือแค่อยากจะเก็บเธอไว้แก้เหงาและถนอมความรู้สึกของคนรักที่แท้จริงอย่างพิมรี่มากกว่า

"ฉันไม่น่าตกเป็นคนในความลับของคุณเลย" เอลลินพึมพำอยู่กับหมอนด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ