รอยรักของคนไร้ใจ

เพราะแม่ของเธอเป็นต้นเหตุให้แม่ของเขาต้องลาจากโลกไป พลอยไพลินจึงยอมตกเป็นนางบำเรอของเขาเพื่อแลกกับชีวิตที่สงบสุข

"เพื่อนฉันไม่ดีเหรอ ทั้งหล่อ ทั้งรวย"

"คุณอลันหมายถึงเรื่องอะไรเหรอคะ" พลอยไพลินแสร้งถามออกไปอย่างนั้น

"ก็เธอปฏิเสธไอ้เพลิงเมื่อกี้"

"พลอยมีคนรักแล้วค่ะ"

"ใคร ฉันเหรอ"

เธอควรเขาตอบอย่างไรดี ตอบตามความจริงได้หรือไม่ หากตอบไปแล้วจะได้อะไร เขาจะรักเธอกลับมาไหม

"ถ้ามันคือฉันจริงๆ ก็หยุดซะ เพราะฉันไม่เคยรักเธอ และไม่คิดที่จะรักด้วย"

ชายหนุ่มเอ่ยเสียงราบเรียบราวกับว่ามันเป็นประโยคธรรมดาประโยคหนึ่ง แต่เขาจะรู้หรือไม่ว่าสิ่งที่เขาพูดออกมานั้นไม่ต่างอะไรกับมีดแหลมคมกรีดลงกลางหัวใจของเธอ

"พลอยไม่เคยขอให้คุณรักตอบ แต่ถ้าเลือกได้พลอยก็คงไม่รักคนอย่างคุณหรอกค่ะ โอ๊ย!...ไปไหนคะคุณอลัน"