Night and Rain: ค่ำคืนและสายฝน

“อย่าพึ่งกลับได้มั้ย…” เธอลุกขึ้นมาจากโซฟาแล้วเดินเข้ามาใกล้ผม เธอแตะที่แผ่นหลังของผมอย่างเบาๆ
“อุ่นดีจัง… ความอบอุ่นจากร่างกายผู้ชายเป็นแบบนี้เองเหรอ” เธอพูดเสียงแผ่ว และไม่ทันที่ผมจะตั้งตัว ฮารุก็เริ่มกอดผมจากด้านหลัง ความอบอุ่นของเธอทำให้หัวใจของผมเต้นแรงขึ้นมาอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว ผมไม่รู้จะทำตัวอย่างไรดี
“ฉันไม่เคยได้ทำอะไรแบบนี้มาก่อนเลยนะ ถึงแม้ว่าฉันจะดูเป็นคนเรียนเก่ง ได้เป็นประธานนักเรียน… แต่จริงๆ แล้วนั่นไม่ใช่สิ่งที่ฉันต้องการเลย” ฮารุพูดด้วยน้ำเสียงที่แฝงความเศร้า ขณะที่ยังคงกอดผมแน่นอยู่
“นี่ยูมะ… ฉันน่ะแอบชอบนายมานานแล้ว รู้มั้ย? หลายวันที่ได้อยู่กับนาย ฉันมีความสุขมากเลยนะ” คำพูดของเธอทำให้ใจผมสับสน ผมหยุดนิ่งไปชั่วขณะ
“ฮารุ…” ผมเอ่ยชื่อเธอเบาๆ ก่อนจะหันมามองหน้าเธอ
“ยูมะ… นายน่ะชอบฉันบ้างมั้ย?”