คนรักของผมเปลี่ยนไป หลังจากผมหนีจาก

คนเราสามารถอดทนได้มากแค่ไหนพุดไม่รู้ แต่พุดอดทนมาแล้วหนึ่งชีวิต หากต้องทนแบบเดิมอีกหนึ่งชีวิต พุดก็ไม่ไหวเหมือนกัน
"ขอร้องล่ะ อย่าทิ้งพีทไปอีกนะครับ พีทอยู่ไม่ได้จริงๆ"
คำเตือน : มีเนื้อหาเกี่ยวกับความรุนแรง ทั้งการพูด ความคิด และการกระทำ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ เพราะอาจกระทบต่อจิตใจได้
INTRO
"ใส่ไม่ใส่ก็ไม่สำคัญหรือเปล่าพีท ยังไงพี่ก็ไม่ได้ใส่คนแรกอยู่แล้ว วางๆไปก่อนเถอะ มาช่วยพี่ให้อาหารเจ้าสองตัวนี่ดีกว่านะ" พุดไม่ได้อยากประชดประชัน แต่เพราะตนคิดแบบนี้จริงๆถึงได้พูดออกมา ในชีวิตก่อนพุดไม่ได้เอามาให้ตนด้วยตัวเองเสียด้วยซ้ำ คนที่ถอดมาให้เป็นกรองแก้ว เพราะพีทต้องรีบกลับไปหาพ่อที่อยู่ๆก็อาการทรุด พุดถึงได้เข้าใจในภายหลัง ว่ามันไม่ได้สำคัญอะไร เพราะอย่างไรพีทก็มาขอร้องให้ตนเอาให้กรองแก้วใส่ตบตาพ่อเวลาไปออกงานบ่อยๆอยู่ดี
:
:
"ฮึก ถ้าพี่หายไปจริงๆ พีทจะทำมากกว่าร้องไห้อีก คอยดู"
"พูดแบบนี้ถ้าพี่เกิดตายขึ้นมาจะทำยังไง"
"หยุด! ทำไมพี่ถามแบบนี้ พีทไม่ให้พีทตาย" น้ำเสียงไม่ล้อเล่น และหนักแน่นทำให้พุดชะงักไปนิด ยิ่งสบตาที่นิ่งสนิทของคนรัก ภายในอกก็ยิ่งไหววูบแปลกๆ
"มันห้ามกันได้ที่ไหนล่ะ"
"งั้นพีทก็จะตายด้วย เพราะงั้นห้ามตายนะครับที่รัก"
:
:
"มึงรู้ตัวไหมว่ามึงกำลังตีตัวออกห่างไอ้พีทมากขึ้นเรื่อยๆ มึงไม่รักมันแล้วเหรอวะ หรือว่าการหลบๆซ่อนๆมันทำให้มึงหมดหวังในตัวไอ้พีทแล้วเหรอ"
"ไม่รู้สิ แต่กูรู้สึกว่าความอดทนของกูมันจะไม่มีประโยชน์วะ"
"ไม่ไหวก็เลิก แต่ถ้ายังไหวอยู่ก็รอดูอีกหน่อย ไอ้พีทถึงมันจะไม่ค่อยพอดี แต่มันก็เป็นคนดี มันรักมึงมาก พยายามหาเวลาให้มึงตลอด ไม่แน่อีกเดือนสองเดือนเรื่องบ้าๆนี่อาจจะจบลงก็ได้นะ"
พุดจะรอเท่าที่รอไหว หวังว่าจะไม่นานจนตนต้องตายอีกรอบหรอกนะ


เป็นนิยายแนวแฟนตาซีเกิดใหม่ ย้อนเวลา ดราม่านิดหน่อย มีทั้งหมด 19 ตอน ตอนพิเศษ 2 ตอนค่ะ
ฝากนิยายเรื่องนี้หน่อยนะคะ ยังไงก็ขอขอบคุณที่ติดตามและเป็นกำลังใจให้กันมาตลอดนะคะนักอ่านที่น่ารักของไรท์
คำเตือน : มีการบรรยายถึงการร่วมเพศ มีคำหยาบ และคำที่ไม่เหมาะสม อย่างไรก็ใช้สติอ่านกันด้วยนะคะ
หากมีข้อผิดพลาดประการใดก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ
#เด็กอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ
ปล. เนื้อเรื่องเป็นเพียงสิ่งที่ผู้แต่งจินตนาการณ์ขึ้น ทั้งบุคคล และสถานการณ์ไม่ใช่ความจริง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน