สถานะของเราเป็นได้แค่คนคุย (ตอนพิเศษ)

เธอเป็นแค่คนคุย ไม่มีสิทธิ์ไปล้ำเส้นที่เขาแบ่งไว้ให้ ความสัมพันธ์นี้เขาบอกไว้ชัดเจนว่าเน้นคุย ไม่เน้นคบ ไม่เน้นผูกมัดและไม่เน้นผูกพัน เมื่อหมดผลประโยชน์ต่อกัน ก็แยกย้ายกันไปใช้ชีวิตก็แค่นั้น


"คนนี้เหรอยะที่แกบอกว่าจะให้เขาเป็นแสงให้แกเจิดจ้าขึ้นมาอีกครั้ง" ลิลลี่เพื่อนสาวคนสนิทของดาราสาวเดินออกมาจากมุมหลบซ่อน เมื่อเห็นว่าเหมราชเดินไปไกลแล้ว
"ฉันว่าผู้ชายคนนี้ท่าทางจะยากหน่อยนะ ดูสิเขาไม่เห็นจะสนใจแกเลยสักนิดเดียว อุตส่าห์หอบสังขารมาถึงภูเก็ต ปากก็ไม่ได้จูบ"
"แกนี่พูดอะไรแบบนั้น"
"ก็มันจริงไหมล่ะ ฉันว่าเขาไม่ชอบผู้หญิงอย่างแกหรอก เขาอาจจะชอบผู้หญิงสวยๆอย่างฉันก็ได้" ลิลลี่เดินโพสต์ท่าเดินแบบริมหาดทรายคล้ายว่าตนเองเดินอยู่บนพรมแดง พระพายหัวเราะลั่น ตั้งแต่ที่ได้เพื่อนคนนี้มาเป็นผู้จัดการส่วนตัวคนใหม่ ชีวิตมีความสุขมากขึ้นกว่าเดิม แต่ต้องเหนื่อยใจกับข่าวฉาวที่มันยังไม่เงียบสนิทไปเสียที
"ฉันไม่ต้องการให้เขาชอบฉัน ฉันแค่ต้องการให้เขามาช่วยเป็นแสงให้ฉัน ก็แค่นั้นเอง แกคิดดูถ้าฉันมีข่าวกับเขา กระแสของฉันจะดีแค่ไหน ผู้ชายคนนี้เขาเป็นถึงนักธุรกิจมีชื่อเสียง ใครๆก็อยากรู้จักเขาทั้งนั้น แล้วนี่รูปที่ฉันให้แกถ่ายเก็บไว้อยู่ไหน เอามาดูซิ"
"อะ เอาไปดูซะ พรุ่งนี้จะไปตีข่าวใส่ไข่ให้" ลิลลี่ยื่นโทรศัพท์มือถือให้คนที่ยิ้มดีใจ
"ขอบใจนะแก"
"แกคิดจะจับผู้ชายคนนี้มาสร้างกระแสให้แกจริงๆเหรอ ฉันว่านะระดับผู้ชายอย่างเขา รวยเป็นพันๆล้าน เขาไม่มองแกหรอก อย่างมากก็แค่มองแกเป็นตัวเลือกแค่นั้นแหละ"
"ฉันยอมเป็นตัวเลือกก็ได้"
"แกเคยได้ยินปะว่าเจ็บกว่าการเป็นตัวเลือกคือการยอมเป็นตัวเลือกแล้ว แต่เขาไม่เลือกเรา"
"เขาต้องเลือกฉันสิ ฉันมั่นใจ"
"จ้า มั่นหน้ามั่นโหนกอะเนอะ สวยตายล่ะ"
ลิลลี่เบะปากมองบนให้คนร่างเล็กข้างกาย พระพายหัวเราะเบาๆ เมื่อฟังเสียงของผู้จัดการส่วนตัวพร้อมกับดูรูปถ่ายในโทรศัพท์มือถือไปด้วย
"ฉันจะไม่ยอมให้แสงของฉันดับหรอก คุณต้องช่วยฉันนะคุณเหมราช" หลังจากที่เธอไม่คิดจะให้ใครมาช่วยเป็นแสงให้เธอพุ่งสว่างจ้าบนเส้นทางนักแสดง แต่เมื่อแสงของเธอริบหรี่ลงเรื่อยๆ มันต้องหาตัวช่วยและเหมราชคือคนที่เธอล็อคมงไว้แล้วว่าเขาคือผู้ที่ถูกเลือก ล็อคมงโดยพระพาย เพื่อพระพายอย่างแท้จริง