รู้ตัวอีกทีก็เลี้ยงผู้กล้าให้กลายเป็นจอมมารไปซะแล้ว เล่ม 1

อุบัติเหตุในวัยเด็กทำให้ผมมีความทรงจำในชาติที่แล้ว ผมจึงรับรู้ว่าโลกใบใหม่ที่ผมเกิดมานั้นคือนิยายเรื่องหนึ่งที่จะนำจุดจบในอนาคตมาให้น้องชายผม พระเอกเรื่อง "วีรบุรุษผู้เสียสละ"
และเพราะไม่อยากเห็นจุดจบของน้องชาย ผมเลยตัดสินใจฉีกกฎของโลกนิยายโดยการเสี้ยมไม่ให้พระเอกกลายเป็นวีรบุรุษ ไอ้ของแบบนั้นถ้าไม่มีน้องผม ใครสักคนก็รับไปเองล่ะ! เพราะแบบนั้นยกบทมันให้คนอื่นไปซะก็สิ้นเรื่อง เพราะแบบนั้นผมถึงบอกออกไป

"เด็กดี เชื่อฟังพี่ชาย ห้ามเป็นผู้กล้าโดยเด็ดขาดนะ"

เลโอวัยสิบขวบ : ทำไมล่ะครับ?
"อาชีพนั่นไม่มีอะไรดี ได้แค่เกียรติยศที่กินไม่ได้ แถมถ้าพลาดไปก็มีจุดจบเพียงแค่จดจำไว้วันสองวันก็ลืม"
เลโอ : แต่ถ้าชนะก็จะได้เป็นที่จดจำ เรย์ไม่คิดแบบนั้นเหรอ
หึ
"นายคิดดูนะ นายต้องแลกทุกอย่างเพื่อนคนทั้งโลก ต้องทิ้งครอบครัว ทิ้งคนที่รัก เพื่อเป็นคนของทุกคน พี่ชายไม่อยากเสียนายไปแบบนั้นนะ"
เลโอ : เรย์ไม่อยากเสียผมให้คนทั้งโลกเหรอ?
"ใช่สิ"
เลโอ : ครับพี่ชาย ผมจะเชื่อฟังพี่

ต่อมาน้องชายในวัยสิบแปดก็พูดเรื่องสุดยอดออกมา

"พี่ชาย ผมเป็นจอมมารแหละ"
ผม :?? !!!!!!

เอ๊ะ เดี๋ยวนะ ต้องมีอะไรผิดพลาดตรงไหนสักที่
น้องชาย ไหงนายกลายเป็นจอมมารได้ล่ะ!?



__________________________________________________


*แปะยันต์กันตายตัวเอง*
ชี้แจง เรื่องนี้ไม่ได้incestนะคะ พระเอกนายเอกไม่ใช่พี่น้องกันจริงๆ เรื่องนี้จะเฉลยตั้งแต่เนิ่นๆ (ตอนที่5) ก่อนความสัมพันธ์ของทั้งคู่ยังไม่เปลี่ยน (จากรักพี่น้อง) พอรู้ความจริงก็จะดำเนินต่อๆ ไปสักพัก จนจุดๆ หนึ่งค่อยเปลี่ยน (เป็นรักแบบคนรัก) แบบนี้ก็จะไม่ผิดบาปกัน เพราะทั้งสองรู้อยู่แล้วว่าไม่ใช่สายเลือดเดียวกันค่ะ

*วางแผน 2 เล่มจบ*