ปักษาไร้อจลา

อ่านว่า ปัก-สา-ไร้-อะ-จะ

ปักษา = นก

อจลา = แผ่นดิน

นางก็เปรียบเช่นดั่งนกน้อยที่ไร้บ้านไร้แผ่นดิน ไร้ที่พึ่งพิงเมื่อยามเหนื่อยล้า

หลี่เฟิ่งหมิงเติบโตมาด้วยความรัก ครอบครัวบิดามารดาล้วนแล้วแต่ชาติกำเนิดสูงส่ง รักใคร่นางประดุจสิ่งวิเศษล้ำค่า แต่กระทั่งวันหนึ่ง เด็กหญิงตัวน้อยทำเรื่องผิดพลาดครั้งใหญ่ จากหงส์น้อยสูงศักดิ์ถูกเด็ดปีกร่วงหล่นลงสู่ผืนดิน แค่ชั่วพริบตาเดียวเท่านั้นทุกสิ่งทุกอย่างหายวับไปกับตา

หงส์น้อยผู้อ่อนแอและงดงามกลายเป็นหมากในกระดาน ไร้ที่พึ่งไร้การปกป้องคุ้มภัย ความฝันสูงสุดสองประการของนางก็คือ แค่ใครสักคนที่จำได้ว่าวันเกิดของนางคือวันใดและการวิ่งเล่นท่องเที่ยวบนทุ่งหญ้าอย่างอิสระและไร้กฎเกณฑ์บีบบังคับก็เท่านั้น