ร้องรัก

เพราะรัก...เขาจึงยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เธอมาครอบครอง ถึงแม้ว่าจะต้องกักขังเธอไว้ก็ตาม...แต่แล้ววันนึงนกน้อยก็หลุดออกจากกรงไปได้ แต่เธอไม่ได้จากไปเพียงลำพัง ยังมีลูกนกแสนน่ารักติดท้องเธอไปด้วย

ตัวอย่างบางตอน

"ถ้ารดาไม่มีเงินมาให้พี่วันนี้ ตอนนี้ รดาก็ต้องใช้หนี้พี่ด้วยอย่างอื่น" อัครพลใช้สายตาโลมเลียจ้องไปทั่วร่างกายของ รดา จนเธอรู้สึกหนาวๆ ร้อนๆ กับสายตาคมคู่นั้น

"ยะ อย่างอื่น อะไรคะ" รดารอคอยคำตอบจากเขาด้วยความกลัว

"...ก็ตัวของรดาไง" เขาเอื้อมมือไปจับที่คางของเธอไว้ แล้วก้มลงไปประชิดใบหน้าเธอ

รดาส่ายหน้าพร้อมปฏิเสธเสียงสั่น

"ไม่ รดาไม่ได้ขายตัว..."

.................................

ข้าวหอมที่เข้ามาในบ้านได้ก็วิ่งดุ๊กดิ๊กขึ้นไปบนชั้นสองของบ้าน แล้วก็กลับลงมาโดยที่อุ้มกระปุกออมสินรูปกระต่ายลงมาด้วย เธอวิ่งเข้าไปในครัว อัครพลเห็นท่าทางกุลีกุจอของลูกสาวจึงเดินตามเข้าไปในครัวด้วยความสงสัย

"แม่ขา" เด็กหญิงอุ้มกระปุกออมสินตั้งบนโต๊ะ

"จ๋าลูก" รดาหันกลับมามองลูกสาวและกระปุกออมสินด้วยความแปลกใจ

"นี่ค่ะ ข้าวหอมให้แม่หมดเลย เอาไว้เลี้ยงพ่อนะคะ ถ้าไม่พอข้าวหอมจะไปขอเบิกกับลุงธามมาอีก"

อัครพลอึ้งแล้วอึ้งอีก ลูกสาวเขามีอะไรให้ประทับใจได้ตลอดเวลา เขาโชคดีเหลือเกินที่มีลูกสาวน่ารักขนาดนี้ ขนาดว่าเพิ่งเจอกันวันแรกยังเสนอเงินเลี้ยงดูเขาแล้ว ชายหนุ่มมองภาพน่ารักนั้นด้วยประกายตาแห่งความสุข

"อะไรกันลูก กระปุกออมสินนี้หนูหวงมากไม่ใช่เหรอคะ แล้วเบิกเงินกับลุงธามคืออะไร แม่ไม่เข้าใจ" รดาอดสงสัยในคำพูดของลูกสาวไม่ได้

"ลุงธามบอกข้าวหอมว่า ลุงธามไม่มีลูกไม่มีเมีย สมบัติทั้งหมดของลุงธามจะยกให้ข้าวหอมหมดเลยค่ะ ข้าวหอมไปขอเบิกมาก่อนได้ ลุงธามใจดี"

"โถลูก ลุงธามของหนูเพิ่งจะอายุสามสิบกว่าๆ ยังไม่ถึงสี่สิบด้วยซ้ำ ยังมีโอกาสมีลูกอีกเยอะนะคะ ข้าวหอมอย่าไปฟังลุงธามมาก แล้วพี่กระต่ายของหนู หนูเอาไปเก็บไว้เหมือนเดิมนะคะ แม่ไม่เอาเงินของหนูหรอก" รดาก้มลงลูบหัวลูกสาว พี่ชายเธอไปสั่งสอนกันอีท่าไหน ลูกสาวเธอถึงได้พูดเป็นตุเป็นตะ

"ใช่ค่ะ ข้าวหอมเก็บพี่กระต่ายไว้นะคะ พ่อมีเงินเยอะมาก แล้วก็มีเหลือเฟือไว้ให้ข้าวหอมกับแม่ด้วยนะคะ" อัครพลก็ลูบหัวลูกสาวด้วยความรักความเอ็นดู

ข้าวหอมมองหน้าพ่อแววตาเหมือนมีความกังวล

"แต่พ่อจะไม่ทิ้งข้าวหอมไปทำงานอีกแล้วใช่ไหมคะ"

"โถลูก พ่อไม่ทิ้งหนูกับแม่ไปไหนแล้วนะคะ พ่อสัญญา" อัครพลอุ้มลูกสาวมากอดแนบอก หัวใจคนเป็นพ่อสั่นไหวเมื่อลูกสาวตัวน้อยพูดด้วยเสียงเครือๆ เหมือนจะร้องไห้ รดาเองก็สะเทือนใจไม่แพ้กัน ไม่นึกว่าลูกสาวจะรักพ่อของเธอขนาดนี้

.........................................

นิยายเรื่องนี้ (ร้องรัก) เป็นเซตเดียวกับเรื่อง ฟ้องรัก นะคะ จะอ่านเดี่ยวหรืออ่านแยกก็ได้ค่ะ แต่เพื่อความสนุกยิ่งขึ้นแนะนำให้อ่านฟ้องรักด้วยนะคะ