จองจำรักพันธนาการหัวใจ (หนังสือเสียง)

จองจำรักพันธนาการหัวใจ (เรื่องของละเมียดจากเรื่อง ผู้หญิงดอกไม้กับผู้ชายบ้าตัณหา)

คำโปรย

ละเมียดตระหนักได้ว่าชีวิตคนเราไม่มีความแน่นอนตราบใดที่ลมหายใจยังไม่สิ้นสุด เธอคิดว่าสภาพผู้หญิงดอกไม้ได้สิ้นสุดลงนับจากได้ตกลงปลงใจร่วมชีวิตกับไอ้รื่นผู้ชายที่เธอคิดว่าเขารักเธอและเธอก็รักเขา
แต่เปล่าเลยเธอกลับพบว่ามันเพิ่งเริ่มต้นต่างหาก ไอ้เรืองกำลังทำให้เธออยากกลับไปเป็นผู้หญิงดอกไม้ เพราะไม่อยากถูกจัดระดับให้ต่ำลงกลายเป็นผู้หญิงมากตัณหาซึ่งเป็นที่เหยียดหยามของคนในหมู่บ้านถึงขั้นไม่อาจมีใครยอมรับได้
ผู้หญิงบ้านคลองน้ำลึกถูกจัดให้มีสามระดับ หนึ่งคือหญิงสาวทั่วไปที่ปฏิบัติตัวอยู่ในกรอบประเพณีของหมู่บ้าน สองผู้หญิงดอกไม้ที่มีหน้าที่ให้ความสุขผู้ชาย สามผู้หญิงมากชู้ที่จัดว่าเลวทรามไม่มีใครคบหาถึงขั้นโดนขับไล่ออกจากหมู่บ้าน
…………………………………………………………………………………………………
อยู่ที่นี่ไม่ต้องระวังเสียงเหมือนที่ถ้ำ ทำให้ไอ้ใบ้เต็มที่กับการร่วมรัก ถึงพริกถึงขิง หยาบโลนแค่ไหนก็ได้
“พี่เสร็จรึยัง” ละเมียดถามเสียงแหบโหย เหลือบลงมองด้านล่างที่อัดค้างคาอยู่ เขายังเต็มแน่นไม่อ่อนตัวแม้แต่น้อย เธอยังรู้สึกได้ถึงความแข็งแกร่งที่ร้อนผ่าว แต่ท่าทางเขาเหมือนเสร็จแล้ว ละเมียดขมวดคิ้วด้วยความสับสนขณะเดียวกันก็มั่นใจว่าเขายังไม่ฉีดน้ำออกมา แล้วจะเสร็จได้เช่นไร
ไอ้ใบ้หัวเราะเอ็นดูผู้หญิงขี้สงสัย มีประสบการณ์มามาก แต่กลับมาไร้เดียงสาเสียได้
“เสร็จแต่ยังไม่เสร็จ”
“ยังไง”
“ก็หมายความว่า เสร็จแต่ยังไม่ปล่อยน้ำ”
“มีเช่นนี้ด้วยหรือ”
“มีสิ ข้าไง เพราะฉะนั้นเอ็งไม่ต้องกลัวว่าจะไม่อิ่ม”
แล้วไอ้ใบ้ก็ขยับต่อ เขาวางข้อศอกลงกับพื้นแล้วก้มลงคลุกเคล้าทรวงอกกลมกลึงผ่านเนื้อผ้า ปากและฟันดึงทึ้งจนเสื้อหลุดลุ่ย ละเมียดแอ่นอกร่อนหาปากไอ้ใบ้