ในวันที่รักเลือนหาย

"เรื่องของเรามันมาถึงจุดนี้ได้ยังไงกันนะ

ความรักมันเลือนหายไปจากใจของเราทั้งสองคนตอนไหนกัน?"

*********

โปรยปราย


เขมจิราฟื้นขึ้นมากลับพบว่าตัวเองความจำเสื่อม

แต่ชีวิตเธอหลังจากนั้นก็เหมือนตกอยู่ในห้วงความฝันอันแสนหวาน

ได้รู้ว่าตัวเองแต่งงานกับผู้ชายที่แอบรักมานาน และเขาก็รักเธอ

ทว่า...เมื่อความทรงจำเริ่มหวนกลับมาทีละนิด ๆ

เธอกลับพบว่าคนที่เคยรักและเชื่อใจที่สุด

คือคนที่โกหกหลอกลวงเธอมากที่สุด

********

เนื้อหาบางส่วนในเรื่อง



"พี่ภัทรรักเขมไหมคะ"

"รักสิ" เขาแทบจะตอบกลับเธอในทันทีเสียด้วยซ้ำ แต่มันก็ไม่ได้ทำให้เขมจิราเชื่อใจณภัทรมากขึ้นเลยสักนิด

"เพื่อพิสูจน์คำพูดของตัวเอง มาสร้างครอบครัวด้วยกันเถอะนะคะ มีลูกกับเขม แล้วเขมจะเชื่อใจพี่ จะไม่คิดว่าพี่นอกใจไปมีผู้หญิงอื่นอีก เขมจะกลับไปไว้ใจพี่เหมือนเดิม ดีไหมคะ" เขมจิราคล้ายคนเสียสติไปแล้ว เพราะเอาแต่คิดซ้ำ ๆ ว่าการมีลูกคงเป็นวิธีที่ดีที่สุดที่จะผูกมัดเธอและณภัทรให้อยู่ด้วยกันตลอดไปได้

เจ้าของร่างเพรียวบางก้าวเดินเข้าไปกอดคนเป็นสามี พยายามจะจูบอีกฝ่ายและปลดเปลื้องเสื้อผ้าของเขาออก เพื่อสานต่อความตั้งใจของตัวเอง

ทว่าณภัทรกลับดันร่างของคนที่พยายามจะเข้ามากอดจูบตัวเองให้ออกห่าง ก่อนจะเผลอระเบิดอารมณ์ออกไปอย่างควบคุมไว้ไม่ไหวอีกต่อไป

"พี่ไม่อยากมีลูก!"

"เพราะอะไรคะ"

"ไม่อยากมีก็คือไม่อยากมี วันนี้พี่จะนอนที่ห้องทำงานก็แล้วกัน" ว่าแล้วก็หันหลังเดินออกมา แต่ดูเหมือนคืนนี้เขมจิราจะไม่ยอมให้ทุกสิ่งมันจบลงง่าย ๆ เลยจริง ๆ

"หรือเพราะว่าเราหย่ากันแล้วคะ"

***********

เธอคิดว่าเขารัก แต่ความจริงทุกอย่างมันเป็นแค่ความสงสาร


************

คำเตือน

นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียน

อาจมีการใช้ภาษา หรือพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม

รวมถึงมีการกล่าวถึงการสูญเสีย และการพยายามฆ่าตัวตาย

ควรใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะทุกคน


***********

*โปรดอ่านตัวอย่างก่อนซื้อนะคะ
*นิยายรักดราม่า จบสุขนิยม ไม่มีนอกกายนอกใจ ในเรื่องมีเด็ก
*หากไม่รบกวนเกินไป ช่วยกดหัวใจให้เรตติ้ง คอมเมนต์ ติชมให้ไรต์หน่อยนะคะ ^^