จุดกลับ(หัว)ใจ

เขาคือคนใจร้ายที่เคยบอกให้เธอกลับใจในวันนั้น มาวันนี้กลับมาบอกให้เธอเปิดโอกาสให้เขา มีที่ไหนกันโอกาสจากคนที่ทำให้เธอเสียใจในวันวาน ไม่มีวัน

*โปรยฉาก*
"ทำไมพี่ลมเพิ่งมาขอโอกาสกับแพรเอาตอนนี้ล่ะคะ ในเมื่อห้าปีที่ผ่านมาพี่ไม่... แล้วทำไมแค่มาเจอกันไม่กี่เดือนพี่ลมถึงมีความรู้สึกกับแพรเปลี่ยนไป"
พรรษาเลือกที่จะปล่อยผ่านบางคำถามไป
"พี่เองก็ไม่รู้ตัวเหมือนกันว่าจู่ ๆ ความรู้สึกที่มีต่อแพรเปลี่ยนไปตอนไหน แต่ที่พี่รู้คือวันนี้เห็นน้องกอดกับผู้ชายคนอื่นมันทำให้พี่เลือดขึ้นหน้ามากเลย" มารุตหัวเราะในลำคออย่างคนที่เพิ่งรู้ใจตัวเอง
"พี่คงชอบแพรมากกว่าน้องสาวมาสักพักแล้วละ"
"พี่ลม" พรรษาจ้องเข้าไปในดวงตาคมของเขาเพื่อหาคำตอบ แววตาของเขาเปลี่ยนไปจากเมื่อก่อน สายตาเว้าวอนที่จ้องมองเธอในเวลานี้มันทำให้ก้อนเนื้อกลางอกของเธอเต้นตุ๊บ ๆ
"พี่ยอบรับว่าตอนที่ไม่เจอแพรเลยในช่วงแรกคิดว่าน้องคงเสียใจแต่พอนานไปก็เริ่มกังวล คอยถามเรื่องแพรจากไอ้พฤกษ์ มันก็คอยบอกพี่มาตลอด" มืออีกข้างที่วางข้างลำตัวก่อนหน้านี้ยกขึ้นมาลูบหน้า
"ตอนพี่เจอแพรครั้งแรกวันนั้นพี่ดีใจมากเลยแพรรู้ไหม แต่เราไม่ทักพี่เลย ทำเหมือนคนที่ไม่รู้จักกัน...มันทำให้พี่ใจหาย คิดว่าแพรคงยังโกรธพี่จากเรื่องในตอนนั้นอยู่หรือเปล่านะ"