เด็กเลี้ยงของศาสตรา

"อยู่กับเฮีย หนูมีความสุขไหม"
นี่เป็นคำถามที่เขาอยากรู้มาตลอดตั้งแต่ตอนที่เกิดเรื่องความสดใสร่าเริงของผักบุ้งก็หายไป เขาเองก็รู้สึกทรมานใจแปลกๆ
ใบหน้าสวยเอียงหลบเล็กน้อยก่อนจะกลืนก้อนความอึดอัดลงไปในลำคอพร้อมเอื้อนเอ่ยเสียงหวานออกมา
"เมื่อก่อนหนูมีความสุขมากค่ะ"
"แล้วตอนนี้ล่ะ มีความสุขรึเปล่า"
"หนู..หนูไม่แน่ใจ"
"แล้วต้องทำยังไงถึงจะแน่ใจ"
"หนูไม่รู้ค่ะ หนูรู้แค่ว่าตอนนี้หนูมีหน้าที่อะไรและต้องทำให้มันดีที่สุด"
คำตอบของผักบุ้งทำให้คนถามไม่ชอบใจนัก เขาคิดว่าเด็กสาวไม่ได้มีความสุขเลยแต่ที่ยอมปรนเปรอเขามันเป็นเพราะหน้าที่ต่างหาก
แต่มันก็จริง..เธอมีสถานะเป็นเด็กเลี้ยงนี่
เขาจะมาสนใจทำไมกับไอ้ความสุขบ้าบออะไรนั่น
"ดี ถ้าอย่างนั้นก็มาทำหน้าที่เด็กเลี้ยงซะ"