ลิขิตรักมนตราใจ

หนึ่งจันทร์เพ็ญ...
หนึ่งเปลวไฟ...
หนึ่งกฤติยามนตร์...
ยามผู้ทรงอำนาจเรียกขาน
ผู้ถูกเลือกจะปรากฏกาย...

ด้วยมนตราจากอดีตกว่าหนึ่งพันปีพาศศิประภา สรพัสตร์ เดินทางข้ามเวลามายุคที่ไวกิ้งเจริญรุ่งเรือง เธอเผชิญหน้ากับนักรบหนุ่มผมสีเงินที่ยัดเยียดฐานะทาสให้ ไม่ต่างจากผู้หญิงที่มาจากปราสาทลอร์ดชาวแซ็กซอน แต่เธอ สาวสวยยุคมิลเลเนี่ยมไม่มีวันยอมตายทั้งเป็น เพราะประกาศิตเขาหรอกนะ!

แร็กนาร์ ฮากอน นักรบผู้เก่งฉกาจของเผ่า ไม่คิดฝันว่าเขาจะได้พบหญิงงามผู้มากปริศนา ความเฉลียวฉลาดกล้าหาญของนางทำให้พวกเขาชื่นชมนับถือ ไม่ว่านางจะเป็นธิดาแห่งเฟรยา สตรีต่างกาลเวลา หรือแค่ผู้หญิงคนหนึ่ง เขาจะไม่ยกนางให้ผู้ใด!
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
“การเปลื้องผ้าเล่นน้ำหาใช่เรื่องผิดแปลกไม่ จริงหรือไม่พวกเรา...”

ศศิประภาฟังแล้วหันขวับไปถลึงตาใส่แอนเน่

“เผ่าของเจ้าเหนียมอายกับเรื่องนี้มากหรือ”

ดาล่าทักอย่างใสซื่อจนเธอถอนหายใจ จะอธิบายยังไงดีว่าวัฒนธรรมของเราแตกต่างกันล่ะนี่!

แร็กนาร์ที่ชักเข้าใจท่วงท่าเขินอายของนางแล้ว เขากระตุกชายเสื้อแขนสั้นที่สวมใส่อยู่ออกจากเข็มขัดก่อนตวัดข้ามศีรษะอย่างฉับไว หญิงสาวได้แต่อ้าปากค้างที่เห็นเรือนกายแข็งแกร่งเต็มไปด้วยรอยแผลเป็นปรากฏตรงหน้า พอคืนสติ ศศิประภาค่อยยกมือขึ้นปิดตากรี๊ดเสียงหลง เนื่องจากเข้าใจผิดว่าเขาจะทำให้ดูคนแรก

ฮารัลด์ที่นั่งบนขอนไม้แหงนหน้าหัวเราะลั่นแล้วยิ้มล้อเลียนสหายที่ยืนยืดอกกว้าง ทว่าใบหน้ารกด้วยหนวดเคราก้มลงมองสาวงามผมดำที่ยืนปิดหน้าปิดตาส่งเสียงหวีดร้องอย่างงงงัน เหล่าผู้หญิงที่เหลือพลอยจ้องเรือนร่างแข็งแกร่งตาโต

แร็กนาร์ไม่เข้าใจเหตุใดนางต้องกรีดร้องราวกับเจอผีร้าย เพราะไม่เคยมีหญิงใดแสดงอาการหวาดกลัวร่างกายเขาเช่นนี้มาก่อน