กลับมาเกิดวันวาน เล่ม 5 (จบ)

"ลุงครามจ๋าใจดี อยู่บ้านเรา เล่นกับซาเปา รักซาเปา ลุงครามจ๋าหวานๆ หม่ามี้ด้วย ซาเปาชอบ"
"หวานยังไง รีบเล่า"
"ไม่ค่อยเลยนะคะ" กมลาหมั่นไส้ความอยากรู้ของคุณไซมี่จนออกนอกหน้า
"แบบนี้ๆ ขอรับ" เด็กอยากมีพ่อหันมากะพริบตาปริบทำหน้าเคลิ้มติ๊ต่างว่ากำลังกินลูกอมแสนหวานบวกกับอมยิ้มมุมปากน้อยๆ เทพไทรงามมองแล้วหัวเราะร่วน
"ฉันจะพาเธอไปแคสละคร"
"เดี๋ยวจะโดนทั้งสามคน" หญิงสาวพาลไปถึงชายหนุ่ม "เขาทำหน้าแบบนี้ตอนไหน หม่ามี้ไม่เคยจะเห็นเถอะ"
"ซาเปาเห็น ซาเปาไม่โกหกหรอก"
"แล้วหม่ามี้เธอล่ะชอบทำหน้ายังไงตอนเจอลุงครามจ๋าน่ะ"
คราวนี้ซาเปาน้อยเม้มปากทำคิ้วมุ่น "นกโกรธ คุณไซมี่เคยเห็นมะ"
กมลาไม่ทนแล้ว ยื่นมือมาบีบแก้มเขาขอระบายอารมณ์หน่อย
"แบบนี้เรียกเขิน" คุณไซมี่สอนเด็กน้อย "เขินเพราะมีใจ เขินแล้วหน้าจะแดง แดงไหมดูสิ"
ซาเปายื่นหน้าไปจ้องคนเป็นแม่ตาแป๋ว "หูว...แก้มหม่ามี้"
"หม่ามี้เธอมีใจ แปลว่าเธอจะได้ลุงครามจ๋าเป็นคุณแด๊ดดี้"
"ซาเปาจะโทรบอกลุงครามจ๋า" น้ำเสียงเริงร่าเป็นที่สุด
"หยุดลูกหยุด หยุดก่อนพ่อเอ้ย!"
ให้หม่ามี้คนนี้ได้ศึกษาดูใจเขาก่อนได้ไหม รีบร้อนจังพ่อ!
"ซาเปาหยุดได้ แต่พ่อเอ้ยลุงครามจ๋าจะหยุดยังไง ต้องโทรบอกสิ"
"ขอบใจที่ชวนฉันมาเที่ยว สนุกมากจริงด้วย" ตอนนี้คุณไซมี่หัวเราะจนท้องคัดท้องแข็งแล้ว



เมื่อได้รับพรประเสริฐสามารถเกิดใหม่ได้อีกหน รินนี่ในร่างกมลาจึงมุ่งมั่นสร้างชีวิตพุ่งตรงสู่ความร่ำรวย
อีกทั้งคอยเป็นแสงส่องนำทางในวันมืดมนให้คน สัตว์หรือสรรพสิ่งไร้ชีวิต
หากพบพานเรื่องยุ่งยากลำบากใด บ้านเสกสราญยินดีต้อนรับและโอบอุ้มคุณไว้ให้พึ่งพิง

ความปรารถนาดีมีจิตเป็นกุศลคอยช่วยเหลือผู้อื่นอยู่เสมอ คือสารตั้งต้นนำพาชีวิตของกมลาให้สำเร็จสมดั่งใจ เจ้าของแบรนด์น้ำพริกชื่อดัง เจ้าของสูตรอาหารเลื่องชื่อ เจ้าของตลาดนัดสุดคณาที่พ่อค้าแม่ขายทั่วทุกสารทิศอยากมาตั้งแผง จนถึงเจ้าของวงดนตรีคณะคาบาเร่ต์สุดปัง

กมลาเสกศิลป์ ความบันเทิงกลั่นจากใจ โชว์สุดพิเศษเพื่อมอบแด่คุณที่คู่ควรถือกำเนิดขึ้นแล้ว!