โซ่พันธกานต์

ดารินทร์...พี่สาวอดีตภรรยาอุ้มท้องกว่าห้าเดือนมาแอบอ้างว่าอุ้มท้องลูกของเขา ลูกไม้ตื้นๆ มีหรือที่อเล็กซานโดรจะหลงกล งานนี้เห็นทีต้องจับให้มั่นคั้นให้สารภาพออกมาให้จงได้!

ความใจอ่อนทำให้ดารินทร์ยอมอุ้มบุญให้กับน้องสาวต่างสายเลือด แต่แล้วน้องสาวตัวดีกลับหนีหาย ปล่อยให้เธอต้องเผชิญหน้ากับผู้ชายหน้ายักษ์ยิ้มยาก ที่ปรามาสว่าเธอคือจอมลวงโลกทั้งยังหิวเงินไม่ต่างไปจากน้องสาว

เธอจำต้องอดทนเพื่อลูกในท้อง เก็บงำความลับบางอย่างเอาไว้ แล้วยอมเจ็บปวดใจเพียงเพื่ออนาคตของ...ลูก!

ทว่าการอุ้มบุญในครั้งนี้...ทำให้เขาและเธอไม่สามารถดิ้นหลุดจากโซ่ตรวน ที่ทำหน้าที่พันธนาการทั้งสองเอาไว้ด้วยความรักตลอดไป...




**************************************************

“พูดไปก็เท่านั้นเพราะต่อมสามัญสำนึกของคุณคงพิการไปแล้ว” หญิงสาวหมุนตัวหมายจะเดินหนีไปให้พ้นๆ จากชายหนุ่มเพราะเถียงไปก็รังแต่จะแพ้ ทว่าจังหวะนั้นเองอเล็กซานโดรกลับรั้งข้อมือของเธอเอาไว้แล้วกระชากเบาๆ ร่างเล็กก็ถลาเข้ามาในอ้อมกอด หญิงสาวเงยหน้าขึ้นหมายจะร้องประท้วงริมฝีปากหยักหนาได้รูปกลับฉกฉวยริมฝีปากของเธออย่างรวดเร็ว
“อือ...” ดารินทร์พยายามจะร้องประท้วงแต่นั่นกลับกลายเป็นว่าเธอเปิดโอกาสให้เขาแทรกลิ้นร้อนเข้ามาควานหาความหอมหวานภายในกลีบปากสีกุหลาบได้อย่างง่ายดาย
จูบแรก...
ทั้งยังไม่ประสากับสัมผัสชาย ทำให้หญิงสาวตัวสั่นราวกับลูกนก หัวสมองหมุนคว้าง ตัวเบาโหวง หัวใจหวิวไหว ปลายเท้าแทบยืนไม่ติดพื้น เมื่อลิ้นร้อนเกี่ยวกระหวัดและรุกไล่ เธอก็ระทวยอยู่ในอ้อมกอดของเขา หญิงสาวมีโอกาสหายใจได้เต็มปอดเมื่อเขาค่อยๆ ถอนจูบออกไป แต่แล้วเขากลับบดเบียดด้วยจูบร้อนอีกครั้ง คราวนี้มือหนาเลื่อนจากต้นคอลงไปยังแผ่นหลัง โอบที่เอวแล้วเลื่อนต่ำลงไปที่สะโพกอย่างตรวจตรา
“ไม่...” เธอเบือนหน้าหนีรสจูบด้วยความตกใจ สติที่เตลิดหายกลับคืน ทว่าคนตัวโตกลับไม่ปล่อยโอกาสให้เธอได้ผลักไส เขาใช้อีกมือรวบท้ายทอยของเธอให้หงายเงยรับจุมพิตดูดดื่มได้อย่างถนัดถนี่มือที่กุมสะโพกไว้เลื่อนชุดคลุมท้องขึ้นสูงแล้วสัมผัสที่ท้องของดารินทร์แผ่วเบา
“ฉันแค่อยากพิสูจน์ว่าเธอท้องจริงๆ ไม่ใช่ท้องลมเหมือนน้องสาวของเธอ” เขาผละออกจากร่างบางแล้วเหยียดยิ้ม แต่แล้วก็ต้องชะงักเมื่อเห็นว่าดารินทร์ยืนอึ้ง น้ำตาร่วงเผาะลงอาบแก้ม ใบหน้าของเธอซีดเผือด
“คุณใจร้ายมาก” ต่อว่าด้วยเสียงแหบโหยคล้ายกลั้นสะอื้นก่อนที่สติสุดท้ายจะดับวูบลง