นางร้ายพันปี

พันปีก่อน นางทั้งฆ่าคน วางยา ล่มแคว้น ทว่า พันปีให้หลังกลับต้องกลายมาเป็นมารดาที่ต้องปกป้องบุตรชายคนหนึ่ง หญิงชั่วร้ายเช่นนาง ไหนเลยจะทำได้ มีแต่ต้องส่งเจ้าตัวน้อยให้ถึงมือบิดา

ตงตงจะเป็นแค่ลูกชู้ที่เกิดนอกจวน? ไม่ได้ นางยอมไม่ได้ เมื่อยอมไม่ได้ ก็คงมีทางเดียว คือต้องเป็นภรรยาเอกของพ่อเขาเท่านั้น

เสี่ยวเยว่ผินหน้ากลับมามองเขาขึ้นลงสองรอบ ใช้สายตาราวกับว่ากำลังพิจารณาเลือกชายงามในหอคณิกาคนหนึ่ง จากนั้นก็ส่ายหน้า "โหวเหย ท่านวางใจเถิด บุรุษเช่นท่านยังไม่ใช่จริตของข้า หากเชยชมแค่ผ่านๆ คงพอไหว แต่จะให้เอามาทำสามี.." พูดแล้วนางก็เบ้ปากใส่ "ท่านยังห่างไกล"
"หวังเจิ้นหยู!" หลิวซู่เฟิ่งเคลื่อนไหวคราเดียวก็มาถึงตัวนาง กว่าที่เสี่ยวเยว่จะทราบว่าวรยุทธอีกฝ่ายไม่ด้อย แผ่นหลังก็ถูกดันไปชิดกับผนังเสียแล้ว สองแขนของนางถูกกดไว้เหนือศีรษะ หากเป็นเมื่อพันปีก่อน หลิวซู่เฟิ่งไหนเลยจะทำกับนางเช่นนี้ได้ นับว่าโชคดีที่วรยุทธของเสี่ยวเยว่ไม่อาจนำมาใช้ในร่างของหวังเจิ้นหยู ..