เงารักทาสหัวใจ

ดุจแก้วต้องมาเกี่ยวข้องกับปัณฑาเพราะความรักที่มีต่อน้องชายไม่เอาไหน ครั้งแรกเพราะเธอขโมยของรักของปัณฑาไป
ทำให้ตัวหล่อนเองต้องสูญเสียสิ่งที่ตัวเองหวงแหนไปเช่นกัน แต่โชคชะตาก็ยังเล่นตลกกับผู้หญิงน่าสงสารคนนี้อีกครั้ง
ทำให้ครั้งนี้ต้องตกเป็นทาสของปัณฑาอย่างเลี่ยงไม่ได้เพราะความผิดของน้องชายอีกหน
กลายเป็นทาสอารมณ์ให้กับคนที่มองหล่อนเป็นแค่ตัวแทนใครอีกคน เจ็บทุกครั้งที่ได้ยินคำบอกรัก
เพราะชื่อของคนคนนั้นไม่ใช่หล่อน แต่ใจดวงน้อยก็ยังหวังว่าสักวันจะได้อยู่ในซอกหลืบใจเล็กๆ ของคนที่ตนเองมอบกายใจให้
แต่วันนั้นมันจะมาถึงจริงๆ ไหมนะ จะมีสักครั้งไหมที่ชื่อที่ปัณฑาบอกรักจะเป็นชื่อของหล่อน

---------------------

"คุณคะ ได้โปรด แก้วกราบล่ะค่ะ อย่าแจ้งความเลยนะคะ อนาคต..."
"นี่จะบอกให้ฉันเห็นแก่อนาคตไอ้ขี้ยาแถมขี้ขโมยนี่ด้วยน่ะเหรอ เหอะ! ฉันดูเป็นคนดีขนาดนั้นเชียว" ปัณฑาอยากจะหัวเราะ ผู้หญิงคนนี้ทำอย่างกับน้องชายตนเองเป็นเพียงเด็กน้อยไม่รู้จักความ ทั้ง ๆ ที่หากคะเนอายุก็น่าจะบรรลุนิติภาวะมาแล้วด้วยซ้ำ
"แล้วหล่อนก็เหมือนกัน เรื่องที่ขโมยแหวนไปฉันไม่เอาความ แต่คราวนี้ฉันไม่มีทางยอม"
"แต่คุณก็ได้สิ่งที่แก้วหวงแหนเป็นการแลกเปลี่ยนไปแล้วนี่คะ!" ดุจแก้วตะโกนลั่น น้ำตาร่วงเผาะ ปัณฑาชะงักงันไปชั่วครู่ เช่นเดียวกับซาร่าที่ยืนขมวดคิ้วเพราะไม่รู้ว่าคืนนั้นมันจบเช่นไร เนื่องจากเช้ามาดุจแก้วก็หายตัวไปแล้ว และเจ้านายของหล่อนก็ไม่ได้เอ่ยอะไร