รักที่รอวันหย่า

เรื่องมันไม่มีอะไรมากหรอก
แค่ผู้ชายมักง่ายคนหนึ่ง... เห็นแก่ตัว
ตัวเองมีคนอื่นได้ แต่กลับคลั่งเมื่อเธอมีคนสนใจบ้าง
ราวกับไม่กลัวเลยว่า เธอจะจัดการทุกอย่างโดยง่าย

เมื่อเขาหักหลัง... เธอก็แค่ยื่นใบหย่า

ตัวอย่างเนื้อหา

"ร้องไห้ทำไม มีใครตายหรือไง" แล้วดูเขาพูดเถอะ แทนที่จะปลอบจิณณ์กลับว่ากล่าวด้วยถ้อยคำร้ายกาจ ระหว่างที่ถอดเสื้อผ้าออกจากร่างกายสูงใหญ่ เขาก็ยังมีแววตาโกรธขึ้ง "มันชอบแก้วใช่ไหม ไอ้ห่านั่น"
"แก้วไม่รู้ แต่แก้วไม่ได้คิดอะไรกับเขา ทำไมไม่ฟังกันบ้าง"
"พี่ไม่เชื่อหรอก..." ไม่เชื่อว่าแก้วกำปอจะทนทานเสน่ห์ของหมอนั่นได้ เขาผ่านจุดที่หักห้ามใจไม่ได้เพราะความใกล้ชิดมาแล้วจิณณ์จึงรู้ดี และถึงแม้ว่าใครจะด่าว่าเขาชั่ว เลว หรือเห็นแก่ตัวสัตว์ ๆ แต่เขาก็ไม่มีทางยอมให้เมียตัวเองปันใจไปให้คนอื่น แม้แต่ความรู้สึกดี ๆ เพียงน้อยนิดก็ไม่ให้! "อย่าแม้แต่จะคิดนะแก้ว แค่คิดก็ไม่ได้"
เนื่องจากว่าเขาทำมาก่อนและกำลังทำอยู่ จิณณ์ถึงหวาดระแวงมาตลอดว่าแก้วกำปอจะทำอย่างเขาบ้าง ต่อให้รู้ดีที่สุดว่าเธอไม่มีทางก่อเรื่องเพราะเห็นแก่ลูก อย่างไรก็ตามเธอก็จะรักเขาแค่เพียงคนเดียวเท่านั้น แต่พอนึกถึงหน้าของโรมและคิดเสมอว่าไม่มีผู้หญิงโง่คนไหนปฏิเสธผู้ชายอย่างนั้น

**ซื้อที่ www.mebmerket.com หรือระบบ Android ถูกกว่าค่ะ **