รัก...ไม่รักแล้ว

คำว่า "รัก" ที่เขาไม่เคยยอมรับว่าต้องการมันแค่ไหน จนถึงวันที่ได้ยินคำว่า "ไม่รัก"

"แม่ว่าไงนะ ถือเคล็ดสามคืนจะได้อยู่ด้วยกันจนตายกันไปข้าง พี่ก็เลยแก้เคล็ดด้วยการไม่นอนห้องหอกับเธอสามคืน เผื่อเธอจะเลิกกับพี่ไปไวๆ อาจจะวันนี้พรุ่งนี้เลยก็ได้ใครจะไปรู้"
"พี่ซันไม่อยากอยู่กับแก้มขนาดนั้นเลยเหรอ"
"นี่เธอเพิ่งรู้เหรอ นึกว่ารู้นานแล้วเสียอีก"
.

"เราหย่ากันเถอะนะคะพี่ซัน"
"แก้ม รู้ใช่ไหมว่าพี่ไม่ได้มาหาเธอเพื่อที่จะมาตกลงเรื่องหย่า พี่รู้ว่าพี่ทำผิด ทำตัวไม่ดีกับเธอมากมาย ให้พี่ง้อเธอได้ไหมแก้ม"
"แล้วพี่ซันรู้ไหมคะว่าแก้มไม่ได้แกล้งงอนพี่ซัน ไม่ได้แกล้งพูดเรื่องหย่าเพื่อให้พี่ซันมาง้อ แก้มคิดดีแล้ว ความรู้สึกแก้มมัน...ไม่ได้แล้วค่ะพี่ซัน แก้มมองไม่เห็นอนาคตเลยว่าแก้มจะรักพี่ซันต่อได้ยังไง"
"แก้ม...พี่รักเธอนะ พี่ไม่มีวันหย่ากับเธอได้"
"แต่แก้ม...ไม่ได้รักพี่ซันแล้ว"
"อย่าพูดแบบนั้นสิแก้ม พี่ไม่เชื่อว่าหรอกเธอจะไม่รักพี่แล้วจริงๆ"
"โอเค แก้มยอมรับว่ายังรักพี่ซันอยู่ แต่มันไม่เหมือนเดิมแล้วพี่ซัน มันไม่ได้รักจนทำให้แก้มจะต้องทนเจ็บปวดกับการอยู่ตรงนั้น ไม่ได้รักจนอยากอยู่ในชีวิตพี่ซันจนไม่สนอะไร แก้มเหนื่อย แก้มพอแล้ว...แล้ววันหนึ่งแก้มก็คงค่อยๆ รักพี่ซันน้อยลง...ถ้าเราหย่ากัน ไม่ต้องมีสถานะมาผูกพันความรู้สึก เดี๋ยวแก้มก็คงดีขึ้นเอง"

ฝากผลงานเรื่องล่าสุดส่งท้ายปีของ นางฟ้าสีเทา ด้วยนะคะ #พี่ซันน้องแก้ม
พระเอกที่ปากแจ๋วที่สุดตั้งแต่เขียนมาเลย ^^
หมายเหตุ นิยายจัดโปรที่ 185 บาท สำหรับซื้อผ่านเว็บนะคะ ส่วนถ้าใช้ ios จะราคาแพงกว่าค่ะ