Zero sugar

คุณคือบาปเพียงอย่างเดียวที่ฉันไม่เคยนึกละอายใจเมื่อมองย้อนกลับไปในอดีตที่แสนเศร้าเหล่านั้น
-นวดาราบันทึกถึงเจียอี้-
 
คุณคือผู้หญิงเพียงคนเดียวที่ผมจะรักไปจนวันที่ผมไม่สามารถบอกรักคุณได้อีก
-เจียอี้บันทึกถึงนวดารา-
#####
"เมื่อกี้ป้าเจ้าของร้านชำถามว่าคุณเป็นอะไรกับฉัน"
"แล้วผมเป็นใครสำหรับคุณล่ะ?"
"แฟนหนุ่มที่อายุน้อยกว่าหกปี"
เจียอี้สำลักไอศกรีมที่กำลังจะกลืนทันควัน ไม่คิดว่าเธอจะกล้าพูดตรงๆ แบบนั้นออกมากับบุคคลที่สาม หรือแม้แต่ต่อหน้าเขา
"คุณบอกกับเธอว่าผมเป็นแฟนที่อายุน้อยกว่าหกปี?"
"ใช่"
หญิงสาวพึมพำกับไอศกรีมแล้วจู่ๆ ก็หัวเราะออกมา มันทำให้เจียอี้เลิกคิ้วด้วยท่าทางไม่เข้าใจเท่าไหร่นัก ดูเหมือนว่าเช้านี้ผู้หญิงของเขาดูจะเพี้ยนไปนิดๆ
การนอนดึกเกินไปอาจส่งผลต่อคนอายุสามสิบห้า เขาอาจจะต้องลดเรื่องพวกนั้นลงบ้าง
พอเหลือบมองริมฝีปากที่แดงระเรื่อเพราะไอศกรีมของเธอเขาก็เตะโด่งความคิดพวกนั้นทิ้งไป
เพี้ยนบ้างก็ไม่เป็นไรหรอกน่า
"แกเลยบอกว่าฉันหาแฟนเก่งมาก"
เจียอี้เลิกคิ้วหนาขึ้น แล้วอดไม่ได้ที่จะพยักหน้าเห็นด้วย
"เธอพูดถูกนะ"
นวดาราเอี้ยวใบหน้ามามองคนที่ทำหน้าจริงจังแต่แววตามีประกายของรอยยิ้มระหว่างที่เอ่ยอธิบายต่อว่า
"เพราะนอกจากคุณจะหาแฟนที่อายุน้อยกว่าตัวเองได้แล้ว คุณยังคลำสะเปะสะปะมาโดนตัวท็อปด้วย"
"?"
"คุณมีตั้งสี่ตายังมองไม่เห็นอีกเหรอว่าแฟนหนุ่มอายุน้อยของคุณหน้าตาดีมากเป็นพิเศษ ผมมีซิกซ์แพ็กไม่พอ ไอ้ของที่อยู่ในกางเกงก็หลายนิ้ว ลีลาก็ใช้ได้ ไหนจะเงินที่กองให้ปลวกแทะอยู่ในบัญชีนั่นอีก"
"..."
"ถูกหวยรางวัลที่หนึ่งยังสู้ไม่ได้เลย"
"..."
"เพราะแบบนั้นคุณถึงซวยอยู่ตลอดไง บุญที่คุณมีคงใช้หมดจนเกลี้ยงไปตั้งแต่คลำมาโดนผมแล้วละ"