Leon's Heart หัวใจแห่งเลออน

"บางทีปากเจ้าก็กล้า จนลืมไปว่าเจ้ามาอยู่ที่นี่ในฐานะอะไร"
ใช่...เธอมาอยู่ที่นี่ในฐานะ เจ้าหญิงเชลยศึก!

กุบกับ ๆ ๆ เอวาเลนหยุดเดิน เหมือนเธอจะได้ยินเสียงม้า แถมยังวิ่งตรงมาทางนี้อีกต่างหาก
หมับ!
"เฮ้ย!" เสียงหวานโพล่งด้วยความตกใจ เมื่อจู่ ๆ ร่างตัวเองก็ลอยหวือด้วยแรงกระชาก นาร่าเองก็โดนเหมือนเธอแต่ถูกใครไม่รู้ดึงขึ้นไปนั่งบนม้าตัวนั้น ส่วนเธอก็โดนจับมานั่งอีกตัว! สัญชาตญาณบอกให้เธอแหกปากตะโกนลั่นทันที "เฮ้ย! นี่มันอะไรกันวะเนี่ย โจรแน่! ต้องเป็นโจรแน่ ๆ พวกแกเป็นโจรใช่ไหมหา!!"
ความเมาแบบกึ่ม ๆ แทบหายเป็นปลิดทิ้ง เธอโวยวายคนขี่ม้าที่พานาร่าขึ้นไป เธอไม่เห็นหน้าคนนั้นแต่เดาว่าน่าจะเป็นผู้ชาย คลุมด้วยเสื้อคลุมสีดำทั้งตัว เหมือนมีสัญลักษณ์บางอย่างปักอยู่ด้วย แต่ด้วยความมืดที่มีแสงจากดวงจันทร์ทำให้เธอเห็นไม่ชัด ก่อนจะหันมาโวยวายกับคนที่จับเธอมานั่งบนม้าตัวเดียวกับเขา ร่างโตขนาดนี้เป็นผู้ชายแน่นอนไม่ต้องสืบ!
"ขอดูหน้าหน่อยเถอะ ไอ้โจรบ้า! เฮือก!!" พอกระชากฮูดที่คลุมใบหน้านั้นออกถึงกับตัวแข็งข้าง ตาโตยิ่งกว่านกฮูก และเกือบลืมแม้กระทั่งวิธีการหายใจ!
คุณพระ! งานนี้เธอตุยแบบสลายเป็นผุยผงแน่...ฮื่อ
"ชัดเจนพอหรือยัง"
*/*/*/*