หวนรัก จอมเผด็จการ

“ไหนบอกว่ามีลูกแล้วตั้ง 1 คนทำไมยังจูบไม่ได้เรื่องเหมือนเดิมแบบนี้”
“นี่คุณ!...”
พูดจบวิคเตอร์ก็ก้มลงประกบปากปิดริมฝีปากเล็กอีกครั้ง แต่คราวนี้มันทั้งอ่อนโยนและนุ่มนวล
“อื้อ...”
เสียงครางหลุดออกมาจากปากของคนตัวเล็กในขณะที่ดวงตากลมโตกำลังหลับตาพริ้มกับสิ่งที่คนด้านล่างกำลังมอบให้
“วิคเตอร์พอเถอะ อย่าทำแบบนี้เลย”
“ไม่...ผมไม่หยุด”
“ครั้งนี้แค่เตือน แต่ถ้าเธอยังดื้อดึงและไม่คิดจะเชื่อฟังคำสั่งของฉัน ฉันอาจจะขายหนี้ก้อนนี้ให้กับเจ้าหนี้คนอื่นก็ได้ เธอก็รู้ว่ายังมีอีกหลายคนที่สนใจตึกนั้น”