Dive into you เหนือฟ้าคราม เล่ม1

'การดำดิ่งในห้วงความทรงจำ ความรู้สึกและเอาแต่คิดถึงเป็นเพราะเธอ'

เหนือฟ้า หนุ่มนักศึกษาแพทย์หัวกะทิ ดีกรีหลานเจ้าของเครือโรงพยาบาลเอกชนระดับท๊อปของประเทศ
หน้าตาดี ตัวสูงโปร่ง เรียกได้ว่าเพอร์เฟคทุกระเบียบนิ้ว แต่กลับอาภัพเรื่องรัก โชคร้ายเรื่องการสูญเสียคนที่รัก กลายเป็นปมปวดร้าวในใจ

ฟ้าคราม เด็กสาวผู้เข้มแข็งเกินอายุ ร้องไห้ไม่เป็น เจ้าของรอยยิ้มหุ่นยนต์ การสูญเสียเป็นเรื่องที่ควรทำใจยอมรับให้ได้ แต่กลับกอดความรูสึกเจ็บปวดไว้เพียงคนเดียว กลายเป็นคนเก็บความรู้สึกเก่ง

เหนือฟ้าครามเป็นเรื่องราวความรักที่ค่อยๆก่อตัวขึ้นอย่างเงียบเชียบระหว่าง เหนือฟ้า และ ฟ้าคราม
ความรักที่ยากจะเป็นไปได้ แต่เมื่อรู้ตัวแล้วก็ยากจะลืมเลือน หรือลบออกจากหัวใจ กลายเป็นความทรงจำที่ต่างก็เฝ้าคิดถึง

นิยายเรื่องนี้แนวโรแมนติก สอดแทรกดราม่าและอบอุ่นหัวใจ ค่อยๆรัก เป็นความผูกพันที่ค่อยๆแทรกซึมสู่หัวใจของทั้งสองคน เหนือฟ้าครามคือสองคนที่มีบาดแผลมาเจอกัน แล้วค่อยๆ เยียวยาใจกันและกันในที่สุด

.................

แหมะ..เม็ดฝนหยดลงกระทบแก้มฟ้าครามที่หลับตาพริ้มบนแคร่ไม้ไผ่หลังจากเลิกงานที่ศูนย์อนามัย เธอลืมตามองฟ้าที่เริ่มครึ้มฝน นั่นสินะ นี่มันฤดูฝนนี่นา

แหมะ.. เม็ดฝนเริ่มตกลงมาถี่ขึ้น ขณะร่างบางดันตัวลุกเพื่อไปหลบฝน ร่มสีฟ้าอ่อนก็ปรากฏอยู่ด้านบน บดบังท้องฟ้า ดึงสายตามองคนที่เดินมากางร่มให้ เขาคือเหนือฟ้า มาหยุดยืนอยู่ข้างแคร่ไม้ไผ่

ภาพที่เห็นยิ่งชวนให้คิดเรื่องที่เคยเกิดขึ้น ร่มสีฟ้ากับฤดูแห่งความทรงจำที่แสนดี
ตอนนี้คนในความทรงจำ มาอยู่ตรงหน้าเธออีกครั้ง

หญิงสาวดันตัวลุกยืนมองหน้าคนตัวสูง ระยะในร่มทำให้สองคนใกล้กันมากขึ้น สามารถมองเห็นแววตาของกันและกันได้ชัดเจน แววตาของฟ้าครามเต็มไปด้วยความอยากรู้

“ทำไมต้องเป็นร่มสีฟ้าล่ะคะ?”

“แล้วทำไมถึงยังลืมพกร่มอยู่อีกล่ะ”

“…..” วินาทีหนึ่งต่างคนต่างมองหน้ากันไม่มีใครเอ่ยอะไร เนิ่นนานเท่าไหร่ หัวใจก็ยิ่งสั่นไหว ปั่นป่วนเสียงดังกว่าฟ้าที่คำรามอยู่ตอนนี้เสียอีก

“ก็…” หญิงสาวเว้นวรรคหายใจเข้าออก เพราะหัวใจมันสั่นระรัวมากเกินไป จนไม่เป็นตัวของตัวเองเลย
ทั้งที่ความจริง เธอไม่กล้าบอกเหตุผลเลยน่ะสิ…

เพราะนับจากวันนั้น เมื่อฤดูฝนวนกลับมา เธอมักจะลืมพกร่มเสมอ ก็เพราะช่วงชีวิตหนึ่งเคยมีคนเตรียมร่มให้ตลอด ความเคยชินที่มีเขาคอยยัดร่มใส่มือให้มันเหมือนถูกระบบสั่งการให้จดจำแค่สิ่งนั้น

กลายเป็นนิสัยเสียอย่างหนึ่งที่แก้ได้ยากมาก…

ยิ่งเป็นร่มสีฟ้า ยิ่งทำให้นึกถึงเรื่องราวที่เคยผ่านมา

เมื่อพบร่มสีฟ้า ก็มักจะนึกถึงเขาตลอด

มันกลายเป็นภาพจำที่ไม่สามารถลืมเลือนหรือลบออกไปได้เลย…

“ทำไมต้องเป็นร่มสีฟ้าด้วยนะ” บ่นเสียงเบาแต่ระยะใกล้ชิดกันขนาดนี้มีหรือที่เหนือฟ้าจะไม่ได้ยิน เขาเพียงยิ้มบางคอยสังเกตสีหน้าของเธอที่เริ่มหงุดหงิดเล็กน้อย

“ถ้าเป็นสีอื่น เธอจะนึกถึงกันเหรอ..”

“….”

“มันคือภาพจำของเธอไปแล้ว จะให้เปลี่ยนสีร่มได้ไง”

“….”

จู่ๆ หัวใจฉันเต้นผิดจังหวะไป ท่ามกลางฝนที่เริ่มกระหน่ำลงมากระทบร่มสีฟ้า เพื่อไม่ให้ตัวเราเปียกปอน เขาก้าวเข้ามาใกล้มากขึ้น มากจนถอยไม่ได้อีก

ขณะที่เงยมองหน้าคนตัวสูงกว่า แววตาที่เขาจ้องมองมามีประกายความอ่อนไหวและเก็บซ่อนความลับบางอย่าง

“ยังไงก็ต้องเป็นร่มสีฟ้า เธอถึงจะคิดถึงกันยังไงล่ะ”

หากการแอบรักเป็นกีฬา กรีฑา
การแอบรักครั้งนี้เป็นการวิ่งมาราธอน
ใครแอบรักได้นานกว่าคนนั้นชนะ

.............
*นิยายมีสองเล่มจบ
*กรูณาอ่านตัวอย่างก่อนซื้อ
*ซื้อผ่านเว็บและแอนดรอยด์ราคาถูกว่าซื้อบนios