ยวนสิเน่หา

แพรวา : เธอแอบแซ่บกับเพื่อนสนิทของพี่เขย
วายุ : ผ่านร้อนผ่านหนาวมาสามสิบปี ก็เพิ่งรู้ซึ้งถึงคำว่า โดนผู้หญิงฟันแล้วทิ้ง อย่างถ่องแท้ก็วันนี้
--------------------------------------------------------------------------------------
“เรากลับมาเป็นพี่น้องกันเหมือนเดิมนะคะ”
“อืม” วายุกลั้นหัวเราะจนไหล่ไหว ฟัดกันเมามันแทบตายสุดท้ายบอกให้เป็นได้แค่พี่น้อง
...
“เฮียวายุ” แพรวากดจมูกลงบนหมอนข้างจินตนาการว่าเป็นแก้มของเจ้าของชื่อ
“เฮียพลาดแล้ว หนูไม่ได้อยากมีพี่ชาย” ยายตัวเล็กหัวเราะคิกคักให้แก่ความคิดของตัวเอง จริงอยู่ที่ก่อนหน้านี้เธอต้องการหลบหน้าและหนีไปให้ไกล แต่เมื่อได้เห็นคนในครอบครัวปฏิบัติกับเขาในวันนี้ ความรู้สึกที่เธอมีต่อเขาก็ยิ่งชัดเจน
คนเราหากรักใคร่ชอบพอใครสักคนก็ควรจะเริ่มจากการทำความรู้จัก แล้วค่อยๆ พัฒนาความสัมพันธ์ไปทีละขั้น ในเมื่อเคยได้ครอบครองร่างกายของเขามาแล้วตั้ง...
หนึ่ง...
สอง...
สาม...
แพรวาถอนหายใจ ช่างเถอะ ไม่รู้ว่าเรื่องแบบนั้นควรนับจำนวนครั้งจากอะไร และก็เธอกลายเป็นคนโลภมากตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้ จู่ๆ ก็อยากครอบครองทั้งร่างกายและหัวใจของผู้ชายเย็นชา ข้ออ้างของการกลับมาเป็นพี่น้องจึงเป็นเพียงกุศโลบาย เพื่อให้เธอได้มีโอกาสได้ลอง ‘จีบ’ เพื่อนสนิทของพี่เขยดูสักตั้งก็เท่านั้นเอง
...
“ไม่มีคนรู้จักที่ไหนนอนด้วยกันหรอกนะคะ”
“ไหนเมื่อวานบอกว่าเป็นพี่น้อง ลดความสำคัญเฮียลงไปอีกแล้วเหรอ” คนที่จู่ๆ ก็ถูกลดความสำคัญลงเลิกคิ้วขึ้นขณะถาม
“พี่น้องก็ยิ่งไม่มีใครทำกันแบบนี้”
“เฮียก็ไม่เคยบอกว่าจะเป็นพี่น้องกับหนูนี่”
“แต่ว่าเราทำผิด ถ้าเกิดพี่วินพี่ไหมรู้ขึ้นมาจะทำยังไงคะ”
“ทำไมต้องทำยังไง สองคนนั้นทำยิ่งกว่าเราสองคนอีก”
แพรวาเผลอกลอกตามองบน “แต่พี่ไหมกับพี่วินเป็นคนรักกัน”
“งั้นหนูก็รักเฮียสิ”
“แต่...แต่...”
วายุพลิกตัวยกศีรษะขึ้นใช้สายตาสะกดคนที่เบิกตากว้างอ้าปากค้างเอาไว้แล้วจึงว่าต่อ “มาลองกันดูดีมั้ย”
“ละลอง...ลองอะไรคะ”
“มาลองรักกันดู”
“หา...”
“เฮียว่า ‘ทดลองรัก’ มันดูกว้างไปหน่อย”
“...”
“งั้นเอาเป็นว่าเรามา ‘ใช้ชีวิต’ ร่วมกันดีกว่า”

สามสาวพี่น้องตระกูลผ้า
1. ม่านกระยาหงัน : ม่านไหม + มาวิน (E-Book)
2. บุษบันรัญจวน : สายป่าน + ฌอห์ณ (E-Book)
3. ยวนสิเน่หา : แพรวา + วายุ (E-Book)