เจ้านายคุณ CEO

“หนูเอยเป็นเจ้านายผมก็จริง แต่ไม่ได้หมายความว่าจะมีสิทธิ์ล้ำเส้นเรื่องส่วนตัวของผม”
“ทำไมจะไม่มีสิทธิ์ล่ะคะ ก็เราสองคนเป็น...” ไม่ได้เป็นอะไรเลย ไม่เคยมีสักครั้งที่เขาขอเธอเป็นแฟนหรือคนรัก
“เป็นอะไรครับ”
..............................................
“อาคิดถึง”
“หึ คิดถึง ในฐานะอะไรล่ะคะ เด็กฝึกงาน เจ้านาย หรือคู่นอน”

หนูเอย สุคนธา (20ปี) X อาชาร์ล ชาร์ล แพตตินสัน (40ปี)
หนูเอยรู้จักคุณอามาตั้งแต่เด็กๆ เขาเป็น CEO โรงแรมของคุณพ่อคุณแม่เธอ และเป็นอาชาร์ลที่ใจดีของเธอ
แต่ในวันที่เธอต้องไปฝึกงานที่โรงแรม อาชาร์ลกับขอทดลองงานกับเธอก่อน หลอกล่อให้เธอลุ่มหลงในรสเสน่หาแบบผู้ใหญ่ แบบที่เด็กสาววัยแรกแย้มที่ไม่เคยมีประสบการณ์หลงเขาหัวปักหัวปำ แล้วเขาก็เทเธอ...

“ผมหนูเอยหอม ใช้แชมพูอะไรนะ” สุคนธาไม่รู้ว่าเธอต้องตอบหรือเปล่า แต่ก็คิดคำตอบไม่ทัน จนเขาถามไปเรื่องอื่น อาชาร์ลคงไม่ได้ต้องการคำตอบจากเธอจริงจัง
“หนูเอยมีเสื้อผ้าไว้ที่ห้องไหมครับ”
“น่าจะมีค่ะ เอ่อ งั้นเดี๋ยวเอยไปอาบน้ำที่ห้องนะคะ”
“ไม่เป็นไรเดี๋ยวผมจัดการให้ หนูเอยอาบน้ำในห้องน้ำแหละ ผมเตรียมผ้าเช็ดตัวไว้ให้แล้ว”
“อาชาร์ลตื่นนานแล้วเหรอคะ”
“สักพักครับ...ออ อย่าลืมโทรบอกคนที่บ้านสักหน่อยนะครับว่าพักที่โรงแรม เดี๋ยวเขาเป็นห่วง แล้วก็จะพักอีกสักคืนสองคืนก็ได้”


กลับมาเขียนงานในนามปากกา ฝนพราง อีกครั้งนะคะ เป็นแนวโรมานซ์ที่คิดว่ากลับมารอบนี้จะขอโรมานซ์จัดๆ เลย ฮอตขึ้นกว่าทุกเรื่องที่ผ่านมา และขอดรามานิดหน่อย (นิดหน่อยจริงๆ น้า) ออกจากเซฟโซนตัวเองให้พระเอกมีความร้ายๆ บ้าง
อยากเขียนแนวขึ้นอย่างหงส์ลงอย่างหมาดูสักที
แต่อาชาร์ลยังมีความน่ารักนะ ไม่ถึงขั้นเลวร้าย จริงๆ 555
และมีอีกสองเรื่องในเซ็ต เด็กลับท่านประธาน
1.เจ้านายคุณ CEO
2. เด็กดีคุณ MD
3. เลขาคุณทนาย