เล่ห์รักสลับขั้ว

“เชี้ยเอ้ย!! กูน่าจะเอะใจได้นานแระ น้องสาวมึงไม่เคยอยากรู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับตัวกูเลย มีแต่ถามหาน้องสาวกูตลอดเวลา พอไม่เล่าก็หาเรื่องงอนกู”

“เป็นเรื่องปกติครับ เวลาเราชอบใคร เราก็อยากรู้แต่เรื่องของคนนั้นและอยากทำสิ่งที่เขาชอบ”

“เหรอ!...งั้นมึงชอบกูรึเปล่า”

“...”

“ระหว่างกูกับแพรวามึงชอบใครมากกว่ากัน”

“ความรู้สึกมันต่างกันครับ พี่รหัสกับคนคุยมันเทียบกันไม่ได้”

“มึงเคยดูแลเทคแคร์น้องสาวกู แบบเดียวที่ทำให้กูหรือเปล่า”

“ผมว่าพี่เมามากแล้วนะครับ เราแยกย้ายกันไปนอนเถอะ”

คิรินพูดพลางลุกขึ้นยืน เขาเริ่มรู้สึกแปลกๆกับคำถามของอีกคน ซึ่งเขาไม่อยากตอบ

“กูจะนอนกับมึง”

“มันมีสองเตียง พี่จะมานอนเบียดผมทำไม”

“มึงเป็นคนพูดเองไม่ใช่เหรอ ให้กูเอาความรู้สึกทุกอย่างมาลงที่มึงคนเดียว”
“...”
“งั้นมึงมาเป็นเมียกูแทนน้องมึง”