คุกคามรักรุ่นน้องปีหนึ่ง

“ชอบไหม จูบพี่” ผมใช้มือสองข้างอุ้มหน้างามให้แหงนขึ้นเพื่อรับสัมผัสจูบของผม
“ฮื้ออ อ่อยย” จากที่ตอนแรกฉันตีพี่เขาอย่างบ้าคลั่ง แต่กลายเป็นว่าตอนนี้มือฉันกลับเกาะปกคอเสื้อของเขา เพราะขาของฉันอ่อนระทวยลงไปกองกับพื้นเพราะสัมผัสของพี่ฌอห์ณ แต่พี่ฌอห์ณโอบตัวฉันไว้ โดยไม่ยอมถอนปากออกจากปากของฉัน
“หึ!” อาการสั่นทั้งตัวของเธอ ทำให้ผมหัวเราะในลำคอและยังจูบน้องตอดเล็กตอดน้อย
“เฮือก แฮ่ก แฮ่ก” เมื่อพี่ฌอห์ณปล่อยฉันเป็นอิสระ ฉันก็รีบหายใจเข้าปอดอย่างรัวๆ ทันที
“ปากเรานี่จูบไม่เบื่อเลย” ผมมองปากอิ่มที่แดงระเรื่อ เพราะผมทำ
คำถามของพี่ฌอห์ณ ทำให้ฉันลืมตา แล้วดันเขาออกห่าง และว่าเขาเสียงสะบัด
“คนขี้ขโมย ฉวยโอกาส”
“ไม่ได้ขโมย พี่ก็บอกแล้วว่าจะจูบ” ผมบอกพร้อมจะโน้มหน้าลงเพื่อจูบน้องอีกครั้ง
แต่..
“บ้า! หนูไม่คุยด้วยแล้ว” ฉันรีบยกมือปิดปาก แล้วผลักพี่เขาให้ออกห่าง แล้วเดินหนี ถ้าขืนยืนต่อปากต่อคำกับเขา มีหวังเธอถูกพี่ฌอห์ณเผ่าเธอเป็นเถ้าถ่านแน่
“หึๆ นั้นจะไปไหน มานี่เลย” ผมหัวเราะในความใสซื่อของเธอ แล้วรีบคว้าข้อมือน้อยมากุม แล้วลากเธอให้เดินตาม
“พี่ปล่อยก่อน นี่พี่จะพาหนูไปไหนคะ” ฉันขัดขืนทุบตีมือเขา แต่ดูพี่ฌอห์ณไม่สะทกเลย ยังลากฉันให้เดินตาม

...............................................

ฝากผลงานเรื่องใหม่ด้วยนะครับ