Cinderella 3225 ตอน เอนเดล

“มือของคุณเย็นจังนะครับ ตื่นเต้นเหรอ”
เอนเดลขยับมือให้หลุดจากการเกาะกุม ก่อนจะเปลี่ยนเป็นกุมมือเขาแทนพลางตอบว่า “มือเย็น หมายความว่าเรากำลังตื่นเต้นเหรอคะ”


“สำหรับผมนะ” รัสท์ตอบ และเริ่มสงสัยว่าทำไมเขากับเธอถึงได้มีเรื่องคุยกันมากมายนัก ทั้งที่เป็นเรื่องไม่เป็นเรื่องทั้งนั้น และที่แปลกไปกว่านั้นก็คือ ตัวเขาเองแหละที่ไม่อยากให้บทสนทนาอันไร้สาระนี้จบลง


“ของฉันไม่นะคะ”
“แล้วของคุณเป็นยังไงครับ”
เอนเดลนิ่งคิดแป๊บหนึ่ง แล้วตอบว่า “หน้าร้อนวูบวาบ หัวใจเต้นเร็ว หายใจไม่ค่อยออก...ประมาณนี้ละมั้งคะ”


รัสท์พยายามไม่คิดเข้าข้างตัวเอง แต่สมองของเขาดันไปคิดถึงจูบอันอ่อนหวานเมื่อคืนจนได้ และหูก็ยังได้ยินตัวเองถามออกไปว่า
“ตอนโดนคุณท่านดุเหรอครับ”


เอนเดลเหลือบมองรัสท์เล็กน้อย แล้วหันไปมองทางอื่นพร้อมกับตอบว่า
“ตอนคุณจูบ”


รัสท์แทบสำลักน้ำลายตัวเอง คำตอบตรงไปตรงมาของเอนเดล ทำให้รัสท์ไม่รู้จะไปต่ออย่างไรเลยทีเดียว เด็กคนนี้คงไม่รู้หรอกว่า กำลังปั่นหัวผู้ชายคนหนึ่งจนปั่นป่วนไปหมดแล้ว


“คุณเคยจูบมาหลายครั้งแล้วหรือไงครับ ถึงได้รู้ความแตกต่าง” รัสท์ถามส่งๆ ไป แต่เอนเดลโต้กลับด้วยคำตอบที่ทำให้รัสท์อยากจะโห่ร้อง
“แค่คุณก็พอ”


รัสท์ลอบสูดลมหายใจเข้าลึกแล้วผ่อนออกมา ไม่ใช่โล่งอกที่หมอกนิรมิตเริ่มจางลง แล้วเผยให้เห็นทางเดินหินสีน้ำตาลอ่อนซึ่งมีต้นหญ้าขึ้นสลับกับไม้ล้มลุก แต่เพราะเขากำลังทำในสิ่งที่บ้าที่สุด


“คุณชอบผมเหรอครับ”
“ไม่ทราบค่ะ” เอนเดลตอบตามตรง ขณะมองเส้นทางเบื้องหน้านิ่ง ก่อนจะบิดมือออกจากการเกาะกุม เธอเดินไปข้างหน้าแล้วเอ่ยต่อว่า “สไปร์หายไปไหน...อุ๊ย!”


รัสท์คว้าข้อมือเล็กของเอนเดลจนคนตัวเล็กหมุนตัวตามแรงดึงมาปะทะกับอกของเขา หญิงสาวเงยหน้าส่งสายตาถาม
“แล้วอยากลองหาคำตอบดูไหมครับ”


รัสท์กลั้นหายใจขณะรอคำตอบจากผู้หญิงที่แปลกที่สุดเท่าที่เคยพบ ในแววตาและสีหน้าเรียบเฉย รัสท์กลับเห็นสิ่งที่แตกต่างออกไป มีบางอย่างในตัวผู้หญิงคนนี้ดึงดูดเขา บางอย่างที่เหมือนกับน้ำผึ้งอาบยาพิษที่เมื่อได้ลิ้มลองสักครั้ง ก็ไม่อาจหยุดที่ดื่มด่ำได้ จนกว่าจะตายเพราะพิษแห่งความหวานนั้น


“ใช้เวลานานไหมคะ” เอนเดลย้อนถาม แม้ใบหน้าไม่แสดงความรู้สึก แต่หัวใจที่แนบชิดอยู่กับอกของรัสท์กำลังตอบแทนเจ้านายของมันได้เป็นอย่างดี
“ก็ขึ้นอยู่กับว่าคุณเป็นนักเรียนที่ดีแค่ไหน”