อาโปกับโบผู้จองหอง

ฉัน 'โบ' คนที่มีชีวิตธรรมดา ไม่ได้มีสีสันอะไร ติดจะโลกส่วนตัวสูงมากด้วยซ้ำ แต่กลับถูกบอกรักซ้ำๆ ทุกวันจากเด็กข้างบ้านที่ชื่อ 'อาโป' ที่มาคอยเทียวไล้เทียวขื่อตั้งแต่ตัวเท่าลูกหมา จนตอนนี้กลายพันธุ์เป็นแมวเปอร์เซียที่เอาแต่อ้อนและง้องแง้งไม่เลิก ท่ามกลางความน่ารำคาญพ่อแม่ของฉันกลับมองว่าเป็นเรื่องน่ารัก นั่นเลยทำให้ฉันยิ่งต่อต้านว่าทำไมถึงไม่มีใครมองว่าเป็นเรื่องแปลกบ้างเลย ที่สาวน้อยคนหนึ่งจะมากรี๊ดพี่สาวอีกคนหนึ่ง

จนกระทั่งวันหนึ่งเธอมาบอกว่า 'ฉันคิดว่าฉันไม่ได้รักพี่อีกต่อไปแล้ว' นั่นเลยเป็นจุดเริ่มต้นทำให้ฉันหัวใจกระตุก คนที่เคยบอกรักกลับบอกว่าไม่รักฉันอีกแล้ว

คนที่เคยหลงใหลฉันกลับไม่ได้หลงใหลฉันอีกต่อไป

ความรู้สึกแบบนี้มันอะไรกันนะ ไอ้อาการเคว้งคว้างโดดเดี่ยวเหมือนถูกทิ้งเอาไว้ที่เกาะกลางทางแบบนั้น

ไม่...เธอรักและชอบแต่ฉันคนเดียวเท่านั้น

ฉันจะไม่ยอมให้เธอเลิกรักฉันหรอก

เพราะอาโป...เธอเป็นของพี่คนเดียว