คนที่ตายไปตั้งนานแล้วอย่างข้า ไม่ได้ปรารถนาที่จะกลับมามีชีวิตที่วุ่นวาย เล่ม2

“จี้ผิงข้าจะคอยตามเกี้ยวท่านไปเรื่อยๆ จนแก่เฒ่า แล้วเราค่อยแต่งงานใช้ชีวิตบั้นปลายอย่างสงบด้วยกันก็ได้ ข้าอยากอยู่ข้างกายท่านจนแก่เฒ่า ฝังร่างไว้ข้างกันยามสิ้นลมหายใจ หากเป็นเช่นนั้นได้มันจะดีขนาดไหน..”
..
“อาหลิงเจ้าเลิกพูดเรื่องเช่นนี้สักทีเถอะ ไม่ว่าเจ้าจะพูดอีกสักกี่ครั้งมันก็ไม่มีประโยชน์อะไรหรอก..ข้าไม่ได้รักเจ้า”
..
“..ทำไมท่านถึงไม่รักข้า..”
..
“..เพราะเจ้าคือ หลิงซี ”
..
“เพราะข้าคือหลิงซี? ฮ่าๆๆ นั่นสินะ เพราะข้าคือหลิงซี..”
..
มันช่างเป็นคำตอบที่แสนเรียบง่าย แต่กลับบาดลึกเข้าไปในจิตใจอย่างแสนสาหัสนัก

“..ข้าเข้าใจแล้วล่ะ แต่ข้าไม่ยอมรับหรอกนะ ข้ารักท่านนั่นคือเรื่องของข้า ส่วนท่านจะรักข้าหรือไม่นั่นเป็นเรื่องของท่าน”