ฮวาเอ๋อร์ สามีเจ้ารอเข้าห้องหอ

คำสั่งฟ้าผ่าทำให้ เฉินฮวา ท่านหญิงจอมแก่นแห่งวังประจิมต้องแต่งงานกับคู่ปรับสมัยเยาว์วัยโดยไม่เต็มใจ เจ้าบ่าวคือองค์ชายผู้สง่างาม ชาติตระกูลสูงส่ง ใครๆ ต่างอิจฉาต่อวาสนาของนาง แต่เฉินฮวาบอกเลยว่า ‘ไม่’ ทุกคนกำลังถูกหลอกชัดๆ

จ้าวอี้เฉิง รัชทายาทแห่งแคว้นจ้าวเป็นที่หมายปองของหญิงสาวทั่วหล้า แต่เฉินฮวารู้จักเขาดีว่าปากร้ายเหลือรับ คำท้าไร้สาระจึงบังเกิด หนทางเดียวที่นางจะเอาตัวรอดไปได้ในแต่ละวันคือการต้องชนะพนัน ผู้แพ้ต้องทำตามคำสั่ง ห้ามขัดขืน ใครจะอยู่หรือจะไปก็มาวัดกันทุกค่ำคืน!


“ใคร... จะเป็นฝ่ายเริ่มก่อน”

“ใช้สิ่งนี้ตัดสิน” จ้าวอี้เฉิงชูเหรียญอีแปะขึ้นมา “ออกหัว... เจ้าเริ่ม ออกก้อย... ข้าเริ่ม”

“ตกลง”

เขาดีดเหรียญขึ้นกลางอากาศ ปล่อยให้ตกลงบนฝ่ามือแกร่ง และผลลัพธ์คือออกก้อย

“คนที่แพ้ต้องทำตามคำสั่งผู้ชนะ ห้ามโยกโย้” มือของเขาวางอยู่บนพื้นเตียงข้างตัวนาง ส่วนอีกมือแตะลงบนเรียวแขนบอบบาง เฉินฮวากระอึกกระอัก หยุดหายใจไปหลายจังหวะเมื่อจ้าวอี้เฉิงรั้งตัวนางเข้าหา โน้มกายลงมาจนใบหน้าอยู่ใกล้แทบชิด

“อย่ากัดล่ะ”

เขายึดนางไว้ในท่านั้นครู่ใหญ่ กลิ่นของเขาหอมอ่อนๆ กระตุ้นให้เฉินฮวาตื่นขึ้น ต่างฝ่ายต่างจดจ้องริมฝีปากของอีกฝ่ายด้วยสีหน้าแดงจัด ใจเต้นรัวแรง

“ข้าจะเริ่มแล้วนะ”

และแล้วร่างสูงใหญ่ก็ลดสายตาลงมาที่ทรวงอกอวบอิ่ม มือของเขาสั่นเล็กน้อย ส่วนเฉินฮวากัดริมฝีปากไว้แน่น ลมหายใจหอบถี่เล็ดลอดออกมาจากริมฝีปากแดงระเรื่อ

“อย่าสั่นสิ”

**นิยายหมดสัญญาสำนักพิมพ์ ไม่มีเนื้อหาปรับเปลี่ยนเพิ่มเติมค่ะ หากเคยซื้อเวอร์ชั่นสนพ.แล้วไม่จำเป็นต้องซื้อใหม่จ้า
ฝากติดตามเรื่องถัดไป หยาเอ๋อร์ สามีเจ้ามารอซื้อของ ด้วยนะคะ ^^