บุหลันวาตี

“ถ้าคนอื่นรู้ว่าฉันมาเล่นละครย้อนยุค ฉันคงโดนหัวเราะใส่หน้าล้อยันลูกบวชค่ะ” เธอตั้งใจว่าจะไม่ประชดประชัน แต่ก็อดไม่ได้
“แม่มีลูกล่ะหรือ ทั้งยังโตจนใกล้จะบวชเรียน”
“ฉันแค่เปรียบเปรยค่ะ”
“เอ ฤาจักเป็นไปได้เล่า กิริยาท่าทางทั้งอายุอานามแม่ก็มิใช่สาวรุ่น หนีมาเช่นนี้ลูกผัวมิตามกลับเรือนฤา”
ปากบุหลันวาตีกระตุกริกๆถ้าเป็นคนอื่นเธอคงด่าเข้าให้ เอาให้หน้าม้านไม่กล้าปากหมาใส่เธอเลย แต่พ่อคนนี้…
สูดหายใจลึกๆแล้วท่องคำว่าอดทน!
“เอ ฤาแม่เป็นหญิงเทื้อคาเรือน”
แม่มเอ๊ย!
ลอบชูนิ้วกลางให้เขาเงียบๆอยากจะขุดโคตรเหง้าเขามาสรรเสริญก็ไม่กล้า