สวรรค์บัญชา...ส่งข้ามารักเจ้า

เมื่อเห็นว่านางกำลังคุยกับไก่ของนางราวกับว่าพวกมันสามารถเสวนากับนางได้ อีกทั้งนางยังพูดเป็นเรื่องเป็นราว ราวกับว่านางเป็นคนวิปลาศไปเสียแล้ว เขาจึงเดินเข้าไปหานางพร้อมทั้งสวมอ้อมกอดเข้าไปจากทางด้านหลัง นางสะดุ้งเล็กน้อยก่อนที่จะจับเอาหัตถ์ใหญ่ทั้งสองข้างที่อยู่บนเนินหน้าท้องแต่เพียงเบา ๆ

"อีกไม่นานหม่อมฉันก็คงมีหลาน ๆ เต็มไปหมด ดูสิ เสี่ยวฉีหน้าแดงมากแล้วเพคะ" นางเอ่ยด้วยรอยยิ้มมองดูไก่ดำทั้งสองของนางอย่างมีความสุข

"มาเถิด เจ้าอย่ามัวพล่ามคิดว่าตนเป็นแม่ไก่ไปเสียหน่อยเลย"

"จะพาหม่อมฉันไปไหนเพคะ" นางเอื้อนเอ่ยทำหน้าฉงน พยายามขืนกายตามแรงที่เขากำลังยื้อยุด

"ข้าก็จะทำให้เจ้าเป็นแม่คนบ้างน่ะสิ เจ้าจะได้มิต้องคิดว่าตัวเองเป็นแม่ไก่ ส่วนตัวข้าก็จะได้ลองเป็นพ่อคนดูบ้างอย่างไรเล่า" องค์ชายหนุ่มเลื่อนหัตถ์ใหญ่ไปสอดรอบเอวอันคอดกิ่วนั่น ก่อนที่จะอุ้มเอาร่างบางนั่นขึ้นสู่อ้อมอุระแล้วตรงไปยังหองนอนในทันที...