ชายาของท่านคือใครหรือท่านอ๋อง

นางคือ ฟางหลุนฮวา บุตรสาวคนที่หกของท่านแม่ทัพใหญ่แคว้นซวีถูกส่งตัวมาแต่งงานกับท่านอ๋องหยางกงซวี น้องชายของฮองเต้แคว้นถังเพื่อเชื่อมสัมพันธไมตรี นางผู้หลงรักท่านอ๋องตั้งแต่แรกเห็น เขาเกลียดนางตั้งแต่แรกพบหน้า นางทำดีแทบตายแม้แต่แขนก็ไม่มีสิทธิได้จับ เขาไม่เคยสนใจนางเพราะเห็นเป็นแค่คนน่ารำคาญ นางอดทนเพื่อรัก เขาอดทนเพื่อบ้านเมือง เวลาผ่านไปนางเริ่มหมดหวังที่จะได้หัวใจของเขาจึงตัดสินใจจากมา เขารู้ใจตัวเองช้าในวันที่นางหายไป พบกันอีกครานางกลับจำเขาไม่ได้ นางที่ความจำเสื่อมไม่ยอมเชื่อว่าบุรุษตรงหน้าคือสามีของนาง เขาที่อยากทวงชายาคืนก็ไม่พอใจที่มีผู้ชายคนอื่นมายุ่งเกี่ยวกับนาง นางที่สับสนแต่ก็ยอมไว้ใจเขาที่บอกว่าเป็นสามี เขาหึงเขาหวงไม่ว่าใครก็ห้ามเข้าใกล้เมียของเขาทั้งนั้น นางผู้ไม่แคร์ไม่สนใจว่าเขาจะเป็นจะตาย เขาที่คลั่งแทบตายได้แต่ทำได้แค่ทนเก็บอาการ นางไร้ใจในวันที่เขามีใจให้นางทั้งดวง แล้วความรักของทั้งสองจะลงเอ่อยอย่างไร

"ท่านอ๋องปล่อยแขนของข้านะ!"นางสบัดมือออกจากการจับกุมของผู้เป็นสามีอย่างแรงจนมันเป็นรอยแดงขึ้น
"ทีกับข้าจับไม่ได้เจ้าชอบให้มันจับมือนักหรือไง"
"นี่ ท่านเป็นอะไร"
"ข้าก็เป็นสามีของเจ้าไง"
"รู้เจ้าค่ะ"ย้ำอยู่ได้ทุกวันนางไม่ได้ความจำสั้นนะกลัวลืมสถานะหรือยังไง
"มือก็ห้ามจับใจก็ห้ามปล่อย!"
"เดี๋ยวก่อน! นั่นท่านจะไปไหน"มาพูดให้นางงงแล้วเดินจากไปมันใช้ได้ที่ไหนกันเล่า คำพูดนี่จะบอกอะไรแก่นางยิ่งคิดยิ่งปวดหัว คนอะไรทำตัวเป็นใหญ่ดีแต่ออกคำสั่งอย่างงี้หรือที่บอกว่าเป็นสามีของนางไม่รู้ว่านางตาถั่วมาแต่งงานกับเขาได้ยังไง